Horst Köhler
Z Wikipedii
Horst Köhler ur. 22 lutego 1943 |
|
Prezydent Niemiec | |
Okres urzędowania | od 1 lipca 2004 |
Partia polityczna | CDU |
Poprzednik | Johannes Rau |
Horst Köhler ( wym.), ur. 22 lutego 1943 w Skierbieszowie koło Zamościa w Polsce), niemiecki polityk CDU, prezydent Republiki Federalnej Niemiec (od lipca 2004 roku). Protestant.
Spis treści |
[edytuj] Lata młodzieńcze
Urodził się w rodzinie chłopskiej, jeden z ośmiorga potomstwa. Jego rodzice wywodzili się z Besarabii, która wówczas należała do Rumunii. W wyniku porozumień paktu Ribbentrop-Mołotow Besarabia została przejęta przez Związek Radziecki i ludność niemiecka została stamtąd przesiedlona. Początkowo znaleźli się w Niemczech, a w 1942 r. w wyniku akcji kolonizacyjnej osiedlono ich w Skierbieszowie koło Zamościa. W 1944 r. Horst Köhler z matką i trojgiem rodzeństwa uciekł przed Armią Czerwoną, osiedlając się w okolicach Lipska. Po ośmiu latach rodzina Horsta Köhlera uciekła poprzez Berlin Zachodni do Niemiec Zachodnich i po czterech latach pobytu w obozach dla uciekinierów osiedliła się w Ludwigsburgu (Badenia-Wirtembergia). Tam zdał maturę i po dwuletniej służbie wojskowej, rozpoczął studia uniwersyteckie.
[edytuj] Studia i działalność polityczna
Ukończył studia ekonomiczne i politologiczne na Uniwersytecie w Tybindze; dr nauk ekonomicznych. W latach 1969-1976 pracownik naukowy Uniwersytetu w Tybindze. Był wieloletnim urzędnikiem administracji państwowej (ministerstwo gospodarki i ministerstwo finansów). Od 1981 r. jest członkiem partii chrześcijańsko-demokratycznej (CDU). W latach 1990-1993 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów w gabinecie kanclerza Helmuta Kohla. Przygotowywał i prowadził wiele gospodarczych negocjacji międzypaństwowych, m.in. spotkania grupy państw G7. Negocjował też finansowe warunki wycofania Armii Radzieckiej z Niemiec.
Od 1998 r. kierował Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju. W 2000 został wybrany na dyrektora zarządzającego Międzynarodowego Funduszu Walutowego i przewodniczącego Rady Wykonawczej MFW (po odrzuceniu przez USA innego niemieckiego kandydata, C. Koch-Wesera).
[edytuj] Prezydentura Niemiec
W marcu 2004 został wybrany przez koalicję kilku partii (CDU, CSU i FDP) na kandydata na prezydenta Niemiec i złożył rezygnację z kierowania MFW. 23 maja 2004 pokonał w wyborach prezydenckich Gesine Schwan i został wybrany następcą Johannesa Rau. Zgromadzenie Federalne, połączone obie izby parlamentu RFN, Bundestag i Bundesrat, wybrały go w pierwszej turze głosowania. Uzyskał 604 głosy - o jeden głos więcej niż wynosiła absolutna większość. Objął urząd 1 lipca 2004 roku.
[edytuj] Poglądy polityczne
Jest pierwszym prezydentem w historii Niemiec, który za cel swojej pierwszej podróży zagranicznej wybrał Warszawę, przedkładając stolicę Polski nad Paryż, Londyn czy Rzym. Ten symboliczny wybór uzasadniał w Bundestagu podkreślając poczucie obowiązku związane z rozszerzeniem Unii Europejskiej. Jest zwolennikiem poprawy stosunków z USA. Jego zdaniem Europa powinna utrzymać ścisłe stosunki z Ameryką, nie rezygnując z krytyki tam, gdzie jest ona uzasadniona.
W kwestii stosunków polsko-niemieckich warto dodać, że Köhler przed wyborem na prezydenta poparł inicjatywę Eriki Steinbach utworzenia Centrum Przeciwko Wypędzeniom. Jest zwolennikiem ograniczenia roli państwa na rzecz większej odpowiedzialności obywateli, opowiadał się za wydłużeniem czasu pracy oraz podwyższeniem wieku emerytalnego, nie wykluczał wprowadzenia opłat za studia. Jego zdaniem Niemcy wymagają reform. Jego hasło to Niemcy muszą się obudzić.
Friedrich Ebert | Paul von Hindenburg | Adolf Hitler | Karl Dönitz | Theodor Heuss | Heinrich Lübke | Gustav Heinemann | Walter Scheel | Karl Carstens | Richard von Weizsäcker | Roman Herzog | Johannes Rau | Horst Köhler