Wzgórza Trzebnickie
Z Wikipedii
| Wzgórza Trzebnickie | |
| Prowincja | Niż Środkowoeuropejski |
| Podprowincja | Niziny Środkowopolskie |
| Makroregion | Wał Trzebnicki |
| Mezoregion | Wzgórza Trzebnickie |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: województwo dolnośląskie |
Wzgórza Trzebnickie (318.4; potocznie Kocie Góry od niemieckiego: Katzengebirge) - to środkowa część wału Trzebnickiego. W większości jest to pas spiętrzonych wzniesień morenowych (polodowcowych) zlodowacenia środkowopolskiego ciągnący się około 60 km, obejmujący obszar w przybliżeniu rozciągający się na linii Wińsko - Strupina - Osola - Oborniki Śląskie - Trzebnica - Skarszyn - Dobroszyce - Twardogóra. Główny wał Wzgórz Trzebnickich o wysokości 200-250 m n.p.m. zaznacza się wyraźnie w krajobrazie regionu i jest otoczony obszarami nizinnymi - od południa pradoliną Odry i od północy pradoliną Baryczy.
Najwyższe szczyty to Ciemna Góra (258,3 m n.p.m.) i niewiele od niej niższa Farna Góra (257 m n.p.m.). Głównym miastem jest Trzebnica, gdzie na stokach Winnej Góry znaleziono najstarsze ślady bytności człowieka (Homo erectus) na ziemiach polskich, datowane na ok 500 tys. lat.
Na krajobraz składają się lasy, pola uprawne oraz sady (na stokach w okolicach Trzebnicy). W średniowieczu Wzgórza Trzebnickie były znane z uprawy winorośli.
Wzniesienia Żarskie • Wzgórza Dalkowskie • Obniżenie Ścinawskie • Wzgórza Trzebnickie • Wzgórza Twardogórskie • Wzgórza Ostrzeszowskie
