Złota Bulla Karola IV
Z Wikipedii
Złota Bulla Karola IV - dokument reformujący ustrój Rzeszy Niemieckiej. Przyjęta w 1355 na sejmie w Norymberdze, wydana przez cesarza rzymsko-niemieckiego Karola IV Luksemburskiego.
[edytuj] Postanowienia
Ogłoszona 10 stycznia 1356, sankcjonowała nowy ustrój kraju. Ustalała liczbę siedmiu elektorów:
trzech elektorów duchownych:
- arcybiskupa Moguncji – kanclerza Rzeszy
- arcybiskupa Trewiru – kanclerza Burgundii
- arcybiskupa Kolonii – kanclerza Włoch
i czterech elektorów świeckich:
- króla Czech – cześnika Rzeszy
- palatyna Reńskiego – stolnika Rzeszy
- margrabię Brandenburgii – komornika Rzeszy
- księcia Sasko-Wirtemberskiego – marszałka Rzeszy
Stanowiska miały w przypadku świeckich zawsze przechodzić na najstarszego syna. Po śmierci króla, kanclerz Rzeszy zwoływał w ciągu miesiąca sejm do Frankfurtu nad Menem. Bulla dawała ogromne prawa elektorom w swoich posiadłościach, w praktyce czyniąc ich niezależnymi.
