โบอิง 707

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

โบอิง 707 (Boeing 707) โบอิง 707 เป็นเครื่องบินเจ๊ตโดยสารแบบแรกของอเมริกา เครื่องต้นแบบเริ่มบินเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม 1954 และบินโดยสารเป็นครั้งแรกโดยสายการบินแพนแอม เมื่อวันที่ 36 ตุลาคม 1958 และมีการผลิตมากกว่า 10 รุ่น

[แก้] รายละเอียด โบอิง 707

• ผู้สร้าง บริษัท โบอิง คอมเมอร์เชียล แอร์เพลน (สหรัฐอเมริกา)
• ประเภท เจ๊ตโดยสาร พิสัยบินไกล เจ้าหน้าที่ 3-5 นาย อัตราผู้โดยสารสูงสุด 195 ที่นั่ง
• เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน แพรทท์ แอนด์วิทนีย์ เจที 3 ดี-7 แรงขับ เครื่องละ 8,618 กิโลกรัม
• กางปีก 44.61 เมตร
• ยาว 46.61 เมตร
• สูง 12.94 เมตร
• พื้นที่ปีก 268.6 ตารางเมตร
• น้ำหนักเปล่า 64,000 กิโลกรัม
• น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 151,315 กิโลกรัม
• อัตราเร็วเดินทางขั้นสูง 965 กิโลเมตร/ชั่วโมง
• อัตราเร็วเดินทางประหยัด 886 กิโลเมตร/ชั่วโมง
• อัตราไต่ 20.3 เมตร/วินาที
• เพดานบินใช้งาน 11,885 เมตร
• พิสัยบิน 10,040 กิโลเมตร
  • 12,030 กิโลเมตร

^[1]

[แก้] อ้างอิง

1. ↑ อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522