Tarotkaarte
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Die Tarot bestaan uit 'n pak van agt en sewentig simboliese prentkaarte wat 'n saam 'n filosofiese kosmologie verteenwoordig. 'n Tarot pakke kan in drie dele gedeel word:
- Die hoof geheimenisse bestaan uit 22 kaarte, die primêre Tarotkaarte, en verteenwoordig oertipes van verskillende paaie,kragte of aksies of strategieë.
- Die subgeheimenisse bestaan uit 40 kaarte, die sekondêre Tarotkaarte, en verteenwoordig die verskillende toestande waaarin 'n mens homself kan bevind. The 40 kaarte word in 4 afdelings verdeel.
- Die tarotstawe wat motiveringstoestande in terme van wilskrag voorstel
- Die tarotswaarde wat verstandelike toestande in terme van denke voorstel
- Die tarotbekers wat gemoedstoestande in terme van voorstel emosies voorstel
- Die tarotskywe wat fiesiese toestende in terme van sensasie voorstel
- Die 16 Tarothofkaarte wat verskillende grade van menslike bevoegheid voorstel.
Sommige skole beweer dat die volledige Tarot 24 primêre kaarte moet hê en dus moet bestaan uit 'n pak van 80 kaarte. Twee kaarte is verwyder tydens vervolging om die ware diepte van die Tarot te verberg na bewering word hierdie twee kaarte onderskeidelik Jupiter (waarheid) en Juno (Intuisie) genoem.
Die sekondêre kaarte word in vier groepe verdeel naamlik die swaarde, bekers, skyween klippe. Hierdie vier groepe verteenwoordig op hul beurt weer die vier basiese bestanddele (volgens antieke wysheid) waaruit die heelal bestaan naamlik vuur, water, wind en grond. Vuur verteenwoordig die passie van die mens, water die emosionele, wind die intellektuele, en grond die materiële sy van die mens.
Die sestien hofkaarte verteenwoordig menslike oertipes waarmee 'n mens kan assosieer.
Die Tarot word deur aanhangers gebruik vir meditasie, waarsêery asook vir visualisering. Waarsêery deur middel van die Tarot bestaan gewoonlik daaruit dat die kaarte goed geskommel word. Die pak word dan in twee gesny en die kaarte word volgens volgorde uitgelê in 'n bepaalde patroon. Elke posisie in die patroon het 'n bepaalde betekenis. Deur die betekenis van die kaart te kombineer met die betekenis van die posisie word 'n uitleg gedoen oor 'n bepaalde situasie. 'n Verdere intepretasie word gedoen deur te kyk na hoe 'n kaart in 'n bepaalde posisie verband hou met ander kaarte. Omdat die kaarte van simboliek gebruik maak is daar nie 'n enkel korrekte intepretasie van 'n kaart nie. Alhoewel daar gemeenskaplike betekenise gekoppel word aan kaarte word baie ruimte gelaat vir individuele interpretasie na gelang van die Waarsêer se ervaring en agtergrond.
Niemand is seker van die Tarot se oorsprong nie. Daar is verskeie teorieë:
- Die oorsprong van die Tarot word gekoppel aan Noord-Italië waar die Tarorivier vloei.
- 'n Ander teorie koppel die Tarot aan die Oosterse Sigeuners deur die Arabiese woord "Tariqua" wat beteken die weg van wysheid. Hulle glo dat die kaarte die wysheid van antieke Egipte se priesters verteenwoordig.
- Levi Eliphas het 'n koppeling gemaak tussen die Tarot en die Hebreeuse Torah deur aan elk van die primêre kaarte 'n karakter van die Hebreeuse alfabet te koppel. Die alfabet word dan weer gekoppel aan die twee-en-twintig paaie in die boom van die lewe soos wat dit vervat is in die Kaballa
Die Tarot is veral beinvloed deur okkultisme, waarvan die belangrikste invloede die volgende was:
- Count Antoine Court de Gébelin
- Alliette/Etteila
- Levi Eliphas
- Samuel Liddell Macgregor Mathers
- Oswald Wirth
- Gérhard d'Encausse
- Arthur Edward Waite
- Dion Fortune
- Aleister Crowley
Gurdjieff 'n ander bekende in die okkultisme het na die tarot verwys as die stelsel wat die simboliek van astrologie, alchemie en towerkrag vereenig in een stelsel. Volgens Gurdjieff is die stelsels almal in staat om die begrip oor te dra van eenheid. Hy waarsku egter dat die eenheid van die Tarot verstaan moet word, anders kan die Tarot lei tot misverstande.
