Esgrima
De Uiquipedia
La esgrima ye un deporte de combate nel que s'enfrenten dos contrincantes, qu'han intentar tocase con un arma blanca, en fonción de la cual destrémense trés modalidaes: sable (arma), espada y florete.
Como disciplina deportiva xurdió a entamos del sieglu XVI, cuando entamaron a dexase d'emplegar les espaes como armes de batalla. Tuvo presente na primera edición de les olimpiades modernes, anque namái en categoría masculina y na femenina, de magar 1960.
La so definición ye "arte de defensa y ataque con una espada, florete o un arma asemeyada". La esgrima moderna ye un deporte d'arruelu y competición, pero sigui les regles y téuniques que se desendolcaron nel so orixe, pa un manexu eficiente de la espada nos duelos. Les persones que prautiquen esgrima conócense como tiradores.
Na esgrima d'anguaño, úsense tres armes: florete, espada y sable. Fabricaes con aceru templao, cauna tien una llonxitú másima de fueya d'alredor de 89 cm; el pesu másimu pa florete y sable ye d'alredor de 500 g y pa espada alredor de 770 g.
Desendolcada como arma de práutica y deportiva, el florete ye considerada la básica. Ye lixera y flesible ya úsase p'algamar tocaos embistiendo cola so punta roma; la fueya ye rectangular en seición tresversal.
La espada moderna remanez de la pequeña espada francesa; como'l florete, ye un arma d'estocada, pero tien una campana o proteición de mano más grande, amás de ser más pesada y de tener una fechura más ríxida. La seición de la so fueya ye triangular.
Los mangos o empuñaures pa florete y espada varíen ya elíxense dependiendo de preferencies individuales; el mangu francés ye más curviu y con un pomu na fin, mentantu que l'italianu tien una barra cruciada y una banda sobro la moñeca; tamién hai dellos mangos dentaos que se garren como una pistola.
El sable modernu deriva del arma qu'usaben enantes los soldaos de caballería. Tien un protector en forma de güecu, que se curvia baxu la mano, y una fueya en forma de T en seición tresversal. Los tocaos o puntos puen algamase embistiendo cola punta o, produciendo un corte col filu de la fueya.
A nivel deportivu, les estremaes armes tamién constitúin trés disciplines dientru de la esgrima coles sos particularidaes: n'espada, puntúa'l tirador que toca enantes al so contricante en cualaquier parte'l cuerpu; en florete la superficie de tocáu válida ye namái'l torsu (escluyendo brazos) y sigún una convención. Sigún esta, puntúa'l tirador qu'algame primero al so contrincante, siempres y cuando esti nun parare'l so ataque y executare otru (lo que se noma "rempuesta"), en cuyu casu puntuaría'l tirador que recibía l'ataque. En sable tamién se sigui la mesma convención, pero la superficie de tocáu válida ye de cintura p'arriba, tiesta incluyida. Col sable puntúen los tocaos de punta, filu y contrafilu, demientres que cola espada y el florete solu cunten los tocaos cola punta (son armes d'"estoque").Plantilla:Destacado
