Max Weber
De Uiquipedia
Maximilian Weber (Erfurt 1864 – Munich 1920) foi un economista y sociólogu alemán, consideráu ún de los fundadores del estudiu antipositivista de la socioloxía y de l'alministración pública. Los sos trabayos más importantes céntrense na socioloxía de la relixón y nel gobiernu, pero tamién escribió muncho d'economía.
La so obra más importante ye La ética protestante y l'espíritu del capitalismu. Weber argumentó que la relixón foi una de les razones más importantes qu'influyó na diferenciación d'Occidente y d'Oriente. N'otra de les sos obres más conocíes La política como vocación, Weber definió l'Estáu como una entidá que reclama de xeitu llexítimu'l monopoliu de la violencia pa la consecución d'unos fines daqué que nes ciencies polítiques conozse col nome de Tesis de Weber. Tamién ye de destacar el so estudiu de la burocratización de la sociedá, nel que describe la burocratización como'l cambiu d'una organización basada nos valores y na aición p'hacia otra organización basada nos oxetivos y na aición.
Webber entamó los sos estudios de Drechu na Universidá de Heidelberg. Tamién estudió n'otres universidaes, como la de Berlín, au se dedicó principalmente a la Hestoria. Asina, doctoróse en Drechu en 1889 y entró a formar parte del cuerpu de profesores de la institución berlinesa. Impartió economía nes universidaes de Friburgu de Brisgovia (1894) y de Heidelberg (1896). Por razones de salú dexó la docencia en 1903, pero tornó en 1918.
Tamién s'ocupó de la redaición d'una de les primeres revistes dedicaes a la socioloxía, Archivu de Ciencies Sociales. En 1905 apareció'l más famosu de los sos estudios, La ética protestante y l'espíritu del capitalismu. Yá en 1909 fundó xunto con Georg Simmel y Ferdinand Tönnies l'Asociación Alemana de Socioloxía. Considéraselu xunta Karl Marx, Wilfred Pareto, Ferdinand Tönnies ya Émile Durkheim ún de los pás de la socioloxía.
Durante la Primera Guerra Mundial desendolcó un notable papel críticu a la escontra la política belicisa del II Reich. Dempués de la guerra, foi miembru del Comité d'Espertos de la Delegación pa la Paz de Versalles. Tamién integró la Comisión redautora de la Constitución de Weimar.
