Isparavanje
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
 |
Odjeljak isključivo posvećen fizici |
Proces uklanjanja tečnosti iz neke smjese putem njenog zagrijavanja naziva se isparavanje. Ovo je takođe i čest proces u prirodi, kada se, npr. voće ili povrće ostavi na suncu, ono će se vremenom osušiti. Oguljena jabuka će požutiti ako je ostavimo na suncu. U hemiji se isparavanje koristi kako bi se tečni dio odvojio od čvrstog rastvora. Isparavanje je proces koji obuhvata samo mali procenat ukupne količine tečnosti i događa se prirodno i na temperaturama dosta nižim od tačke ključanja. Ključanje se odvija na 100 i više stepeni Celzijusa a isparavanje je moguće čak i na temperaturama nešto višim od 50-ak stepeni. Do isparavanja dolazi kada najenergetizovaniji molekuli ili atomi neke tečnosti sa njene površine raskidaju međumolekulske veze sa ostalim molekulima ili atomima, te bivaju otpušteni u okolinu. Pri tom otpuštanju smanjuje se temperatura tijela koje isparava. Isparavanjem velikih vodenih površina (mora i okeana) dolazi do kruženja vode u prirodi, i to se dešava svakodnevno. Sve počinje od malih bara i potoka koji se kasnije ulijevaju u manje rijeke koje se spajaju u jednu veću rijeku te se ona ulijeva u more. U toku par dana voda se konstantno isparava i nakon što nastanu oblaci sa dovljno vode, počinje padati kiša, nastala od one iste vode koja teče spomenutim rijekama i morima. Prilikom tuširanja hladnom vodom naše dotada toplo tijelo gubi temperaturu, a hladna voda postaje toplija zbog velike temperature našeg tijela. Lahko nam je objasniti osvježenje koje osjećamo nakon kiše. Naime, tokom dana ulica se zagrijava a kada sunce zađe ono se hladi. Sve tečnosti i sva tijela uopće isparavaju, pa se tako može desiti da kiša počne padati tokom dana, dok je sunce još jako, pa kiša hladi užareni asfalt i osjeća se osvježenje. Pri isparavanju tečnosti troši se energija. Ona se oduzima od okoline, ali i od same tečnosti, tj. troši se njena unutrašnja energija, pa se tako smanjuje njena temperatura. Energija koja se utroši za isparavanje 1 kg tečnosti naziva se specifična energija (toplota) isparavanja. Ona zavisi i od trenutne temperature na koj tečnost isparava. Specifična energija isparavanja vode na sobnoj temperaturi iznosi oko 2600 kJ/kg, pa je voda tako jedna od supstanci koje se najbrže isparavaju. Ako tokom ljetnih dana ostavimo čašu u kojoj je bilo hladne vode, za par sati ćemo vidjeti kapi vode koje su se formirale na zidovima čaše, a koje sve brže nestaju, jer je došlo do isparavanja.
