Staklo
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Staklo je proizvod kamena, tj. amorfnog silicijum dioksida. Zbog svojih karakteristika, staklo je relativno čvrsto, inertno, prozirno i biološki neaktivno, a ima vrlo široku upotrebu u današnjem vremenu.
[uredi] Proizvodnja
Čisti silicijum dioksid ima tačku taljenja na oko 2000˚C te bi bilo jako neekonomično taliti ga na toj temperaturi. Prilikom proizvodnje stakla dodaju se sljedeće dvije tvari koje olakšavaju izradu stakla:
- soda (natrijum karbonat – Na2CO3)
- kalcijum oksid: CaO
Dodavanjem sode snižava se tačka taljenja na oko 1000˚ C, no isto tako njegovim dodavanjem staklo postaje topivo u vodi. Zbog toga u već otopljeno staklo dodaje se kalcijum oksid koji vraća staklu njegovu netopivost u vodi. Pojednostavljeno rečeno staklo se proizvodi od kamenja, što zapravo i jeste silicijum dioksid.
[uredi] Upotreba
Staklo se upotrebljava u mnogim područjima: građevini, za prehranu, izradu instrumenata, elektronike, ukrasnih predmeta itd. Iako se staklo proizvodilo od vremena starih Sumerana i Egipćana, staklo je bio skupocjen materijal i to sve do sredine 20. vijeka nakon čega staklo postaje iznimno jeftin i široko upotrebljavan materijal.
