Πιέρ Σιμόν Λαπλάς
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Πιέρ Σιμόν Λαπλάς (Pierre-Simon Laplace 23 Μαρτίου 1749 - 5 Μαρτίου 1827) ήταν Γάλλος μαθηματικός, αστρονόμος και φιλόσοφος. Οι μελέτες του πάνω στη μηχανική του αστρονομικού συστήματος έδωσαν τεράστια ώθηση στην έρευνα του διαστήματος.
[Επεξεργασία] Βιογραφία
Προερχόταν από φτωχή οικογένεια και σπούδασε με τη βοήθεια των συμπατριωτών του στη στρατιωτική σχολή. Σε ηλικία 18 ετών διορίστηκε καθηγητής των μαθηματικών στη στρατιωτική σχολή του Παρισιού. Άρχισε από τότε ακόμα να ασχολείται πολύ σοβαρά με την έρευνα και το 1773 γίνεται μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Γαλλίας. Έφτασε μέχρι το αξίωμα του υπουργού Εσωτερικών και ανακηρύχθηκε μέλος όλων των Ακαδημιών του κόσμου, πράγμα που πετύχαιναν ελάχιστοι. Πήρε τον τιτλο μαρκήσιος το 1817 μετά από την αποκατάσταση των Βουρβονων.
[Επεξεργασία] Έργο
Εξέτασε πολλά θέματα που προβλημάτιζαν την εποχή του πάνω στην Ουράνια Μηχανική. Την ελλειπτική κίνηση των πλανητών, τις κινήσεις της Σελήνης, το σχήμα της Γης, τη μέθοδο για να βρεθεί η απόσταση του Ήλιου, τις τροχιές των πλανητών Δία και Κρόνου κλπ. Η θεωρία του για την κοσμογονία εκτίθεται μέσα από το έργο του «Έκθεση του συστήματος του κόσμου».
Είναι επίσης ο ανακαληπτής της εξίσωσης Λαπλάς. Αν και η μετατροπή Λαπλάς ονομάζεται εις τιμήν του Λαπλάς, (οποίος χρησιμοποίησε τη μετατροπή στην εργασία του για τη θεωρία πιθανότητας), η μετατροπή ανακαλύφθηκε αρχικά από τον Λεονάρτ Όϊλερ, του Ελβετόυ μαθηματικόυ. Η μετατροπή Λαπλάς εμφανίζεται σε όλους τους κλάδους της μαθηματικής φυσικής.
