Akvoturo
El Vikipedio
Akvoturo estas konstruaĵo, kiu rezervas (trink)akvon kaj certigas la necesas akvopremon en la akvoduktoj en la komunomoj.
Enhavo |
[redaktu] Funkcia principo
Ĝi estas plenigita (per pumpilo) dum malgranda konsumo kaj ĉe forta konsumado malpleniĝas laŭ gravito. Tiel kompreneble, ĝi devas esti pli alta punkto ol la pelj alte situanta komunuma konsumejo.
[redaktu] Konstruaĵo
Ĝi estas supre pli larĝe ol sube, kaj la rezervejo mem havas globformon. Ĝi altas ĉ. 25-40 metrojn el kiu la supra globo havas la diametron de ĉ. 10-16 m. La materialo povas esti ŝtalo, ŝtalbetono, briko. La akvorezerveja parto estas el ŝtalo.
[redaktu] Historio
Ekde 1840 aperis malgrandaj akvoturoj apud fervojaj staciodomoj por plenigi la vaporŝipojn per akvo. La akvoturoj disvastiĝis en la dua duono de la 19-a jc.
Oni uzas hodiaŭ kelkajn neuzatajn akvoturojn kiel ekspoziciejon, rstoracion, elrigardejon aŭ kiel lokon por transsendiloj (signojn de porteblaj telefonoj) ktp..
Oni multloke ne plu uzas akvoturojn, la necesan akvoduktan premon certigas nur pumpiloj.
[redaktu] Literaturo
- Thomas Wieckhorst: Wassertürme neu genutzt. Meininger Verlag, 1996, ISBN 3-87524-112-6
- Jan Werth: Ursachen und technische Voraussetzungen für die Entwicklung der Wasserhochbehälter. München 1971
- Jens U. Schmidt: Wassertürme in Hamburg. 1. Auflage, 2003, ISBN 3-932292-44-8
- Nils Aschenbeck, Jens U. Schmidt: Wassertürme im Nordwesten. 1. Auflage, 2003, ISBN 3-89995-006-2
Berliner Wassertürme, Stefan Karner u.Peter j. Wichniarz, Berlin 1987, ISBN 3-433-02100-7
