Gottfried Wilhelm Leibniz
El Vikipedio
Gottfried Wilhelm LEIBNIZ (aŭ Lejbnico) (naskiĝis la 1-an de julio, 1646 en Lepsiko, mortis la 14-an de novembro, 1716 en Hanovro) estis germana filozofo kaj matematikisto.
Li kredis simbolojn ege gravaj por la komprenado de aferoj. Li provis disvolvigi alfabeton de homa pensado, en kiu li provis reprezenti ĉiujn fundamentajn konceptojn per simboloj kaj kombinis tiujn simbolojn por reprezenti pli kompleksajn pensojn. Lejbnico neniam finis ĝin.
Edukita en Lepsiko, Jena, kaj Atdorf (diplomita en 1666). Laborante al voĉdonanta ĉefepiskopo de Majenco (1667-1676), li pasigis kvar jarojn (1672-1676) en Parizo kaj vizitis Londonon en 1673.
Li malkovris kaj publikigis nociojn de infinitezima kalkulo, publikitajn en 1684, antaŭ ol Isaac Newton, kaj tio kaŭzis multajn debatojn.
Li estis bibliotekisto de la duko de Brunsviko (1676-1716). Li pasigis la lastajn 30 jarojn de sia vivo sub la protekto de Brunsviko kiu permesis al li studi matematikon, naturajn sciencojn, historion, filozofion kaj lingvistikon. En tiu periodo li skribis du verkojn : "Systema Theologicum", en kio li pruvis trovi komunajn punktojn inter la katolika kaj protestanta teologioj, kaj "Teodiceo" (1710), pri la problemo de malbono kaj defendo de optimismo, kiu estis mokata de Voltaire en lia "Kandid".
[redaktu] Vidu ankaŭ jenon:
[redaktu] Eksteraj ligiloj
http://www.leibniz-edition.de- http://www.hfac.uh.edu/gbrown/philosophers/leibniz
- http://www.etext.leeds.ac.uk/leibniz/leibniz.htm
- http://www.earlymoderntexts.com/f_leibniz.html
