José María Escrivá de Balaguer
El Vikipedio
Jose María Escrivá de Balaguer (Barbastro, Huesca, 9-a de januaro de 1902 - Romo, 26-a de junio de 1975) estis hispana pastro, fondinto de la Opus Dei.
Li naskiĝis kiel José María Escriba y Albás, nomo kiun li poste ŝanĝis al la plej konata Escrivá de Balaguer, kiu sonis pli aristokrata. En la lastaj jaroj liaj disĉiploj unuigis la doblan nomon al Josemaría, kun kiu li estis sanktigita.
[redaktu] Vivo
Li studis en la seminarioj de Logronjo kaj Zaragozo, kie li fariĝos sacerdoto en 1925.
En 1928 li fondis novan organizon, la Opus Dei (latine verko de Dio), kiu ebligus al katolikoj seglaraj vojon kvazaŭreligian de alproksimiĝo al sankteco. Li kuraĝigis la piulojn partopreni la politikan kaj ekonomian vivon. Tio aparte kondukis tiujn ĉi al la akumulado de povo, kiu siavice potencigus la organizaĵon.
Liajn ĉefajn pensojn li verkis en la libro Vojo, tradukita al multaj lingvoj, inter kiuj Esperanto.
Post la Hispana Enlanda Milito, li akiris grandan proksimecon al la reĝimo de Francisco Franco, inter kies ministroj troviĝos diversaj anoj de la organizo. En 1968 li estas nomumita Markizo de Peralta.
En la 40-aj jaroj Escrivá komencas la ekspansion de la Opus. Li translokiĝas al Romo, kie li klopodas gajni la favoron de la Papoj. Tamen, dum pluraj jaroj li ne sukcesas en tio, ĉefe dum la tempo de la Koncilio Vatikano 2-a, kiu ne estas favora por lia vidpunkto.
José María Escrivá forpasas en 1975. Post tre rapida procezo, kun la apogo de la nova papo Johano Paŭlo la 2-a, ki estas beatigita en majo de 1992 kaj kanonizita je la 6-a de oktobro de 2002.
