بردیا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بَردیا (به پارسی باستان: 
) (درگذشتهٔ ۵۲۱ (پیش از میلاد)) نام پسر کوچک‌تر کوروش بزرگ هخامنشی و برادر کمبوجیه دوم بود.
کوروش بزرگ، در بستر مرگ، بردیا را به فرماندهی استان‌های خاوری شاهنشاهی ایران گماشت. کمبوجیه دوم، پیش از رفتن به مصر، از آنجا که از احتمال شورش برادرش می‌ترسید دستور کشتن بردیا را داد.
مردم از کشته شدن او خبر نداشتند و در سال ۵۲۲ (پیش از میلاد) شخصی به نام «گئوماته مغ» خود را به دروغ بردیا نامید و بر کوهی نزدیک شهر ایرانی پَیشیاوادا اعلام شاه بودن کرد. در متون تاریخی از وی به عنوان «بردیای دروغین» یاد شده است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] نام او
نام بردیا را یونانیان اِسمِردیس نوشته‌اند. نام بردیا از ریشه -bard (بلند بودن) پارسی باستان مشتق شده و معنی این نام «والا» و «متعالی» است. واژه‌های برزو و همچنین بخش -برز در نام البرز با این واژه همریشه هستند.
[ویرایش] منابع
- تواریخ هرودوت.
- سنگ‌نوشته بیستون.
منبع ریشه‌یابی نام بردیا:
- Kent, R.G., Old Persian: Grammar, texts, lexicon, 2nd edn, New Haven 1953, p. 200. [1]
- مرتضی راوندی: تاریخ اجتماعی ایران. ( جلد ۱ ) - 379-527
