Bardija
Z Wikipedii
Bardija (VI wiek p.n.e.) był synem króla Persji Cyrusa z dynastii Achemenidów, młodszym bratem Kambyzesa. Grecy nazywali go Smerdisem.
Zgodnie z ostatnią wolą jego ojca, po śmierci Cyrusa w 529 p.n.e. królem Persji został jego starszy brat Kambyzes, Bardija otrzymał zaś panowanie nad wschodnimi prowincjami imperium.
Spis treści |
[edytuj] Śmierć
[edytuj] Wersja 1: bratobójstwo i rzekomy uzurpator Gaumata
Wg Herodota Kambyzes z nieznanych powodów zamordował swojego młodszego brata (najprawdopodobniej Bardija stał na czele spisku przeciw Kambyzesowi). Według różnych wersji stało się to przed wyprawą Kambyzesa na Egipt w 525 p.n.e., albo już w jej trakcie. Mord był trzymany w sekrecie.
Tajemnicze zamordowanie Bardiji wykorzystał medyjski mag Gaumata, który w 522 p.n.e. przejął władzę w Persji podając się za Bardiję. Gdy przebywający wciąż w Afryce Kambyzes dowiedział się o uzurpatorze, wyruszył do Persji. Zmarł jednak po drodze w niejasnych okolicznościach.
Rządy Gaumaty-Bardii zakończyły się po sześciu miesiącach. Został on zamordowany w twierdzy Sikjawautisz w Medii przez przedstawiciela bocznej linii Achemenidów, Dariusza, który został nowym królem Persji.
Historia uzurpatora Gaumaty jest poparta inskrypcją Dariusza w Behistunie.
[edytuj] Wersja 2: spisek przeciwko prawowitemu władcy
Odmienną wizję historii śmierci Bardiji przytacza Tom Holland w swojej książce Perski ogień. Wg niego w twierdzy Sikjawautisz z ręki Artafernesa zginął prawowity władca Persji, syn Cyrusa - Bardija, zaś cała historia Gaumaty została sprokurowana po zabójstwie Bardiji dla jego usprawiedliwienia.
Do zabójstwa doprowadził spisek siedmiu osób, który doprowadził do wyniesienia Dariusza na tron Persji.
[edytuj] Bibliografia
- Tom Holland Perski ogień, Wyd. Amber, Warszawa 2005, ISBN 83-241-2509-4
