بنگال غربی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بنگال غربی (به زبان بنگالی: পশ্চিমবঙ্গ، تلفظ: پُشچیمبُنگُ) یکی از ایالات شرقی کشور هند است. ایالت بنگال غربی با کشور بنگلادش هم‌مرز است و این ایالت به‌همراه بنگلادش، منطقهٔ قومی-زبانی بنگال را تشکیل می‌دهند. در شمال خاوری این ایالت، ایالت‌های آسام و سیکیم و کشور بوتان قرار دارد و در جنوب باختری آن، ایالت اریسا. بنگال غربی همچنین از سوی باختر با ایالت‌های جهارخند و بیهار و از سوی شمال باختری با نپال هم‌مرز است.

مرکز ایالت بنگال غربی، شهر کلکته است.

[ویرایش] تاریخچه

بازمانده‌های تمدن در ناحیه بنگال بزرگ به ۴ هزار سال پیش، یعنی زمان سکونت اقوام دراویدی، تبتی-برمه‌ای و آستروآسیایی برمی‌گردد. ریشهٔ واژهٔ بنگال به درستی روشن نیست ولی آن را مشتقی از نام ایل دراویدی‌زبان «بنگ» دانسته‌اند. این ایل ۱۰۰۰ سال پیش از میلاد در این ناحیه نشیمن گزیده‌بود. پس از ورود آریائیان به این ناحیه، در سدهٔ ۷ پ.م. پادشاهی ماگادا شکل گرفت که مناطق بیهار و بنگال را دربرمی‌گرفت.

[ویرایش] منبع

ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۱۵ فوریه ۲۰۰۷.