خلور
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خلور روستائی است واقع در صحرای باغ در جنوب شهر لار در ایران که امروزه در تقسیمات کشوری جزو لارستان فارس می‌‌باشد. صحرای باغ آخرین مرز لارستان و استان فارس به استان هرمزگان است. روستای خلور یکی از روستاهای قدیمی صحرای باغ به شمار می‌‌آید چون نام " خلور " اسمی باستانی است و تاریخ این روستا به دوران پیش از اسلام بر می‌‌گردد. ساکنین قدیمی خلور مردمان اصلی این روستا هستند که از دوران بسیار دور در این روستا می‌‌زیسته اند، عده‌ای نیز از قلات کنکوش به این ده آمده اند، همچنین سادات خلوری نیز که از نسل " سید کامل پیر " می‌‌باشند در حدود قرن هشتم هجری قمری در خلور سکونت گذیده اند. با آمدن سادات وقدرت یافتن ایشان در روستای خلور بعضی از ساکنان پیشین روستا که از طایفه " چود " بودند خلور را ترک نموده و متواری شدند، قسمتی از آنها به لار رفتند و قسمتی نیز به نقاط دیگر رفتند. آنهائی که به لار رفتند در زمان سید عبدالحسین لاری تحت رعایت ایشان قرار گرفتند و برای همیشه در شهر لار ساکن شدند. این گروه هنوز به خلوری‌های لار یا لاری‌های خلوری معروف هستند. روستای خلور در چهار کیلومتری شمال رو ستای دشتی و جنوب کوه گراش واقع می‌‌باشد. راه خلور از دامنه شمال تا روستای زروان ۷ کیلومتر می‌‌باشد.
[ویرایش] جمعیت
روستای خلور از لحاظ تعداد جمعیت امروز در حدود ۴۰۰ خانوار و ۸۵۰ نفر می‌‌باشد. تعداد زیادی از خلوری‌ها در دوران گذشته به کشورهای عربی مهاجرت نموده‌اند که تعداد آنها به حدود ۳۵۰۰ نفر می‌‌رسد و در کشورهای: عربستان سعودی، کویت، قطر، بحرین، امارات متحده عربی سکونت دارند. همچنین گروهی از خلوری‌ها نیز در منطقه گوده و شیبکوه سکونت دارند که سالها پیش به این مناطق رفته‌اند و تا امروز به " خلوری " معروف هستند.
[ویرایش] منبع
- جعفر، روئین تن زروانی، محمد امین . (صحرای باغ در گذرگاه تاریخ) ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰4 میلادی.
|
|
|
|---|---|
|
آستاس| بندو بشت| بنو| تل كشى | حاجى آباد | حسين آباد | چاه ريگى | خلور | ديدهبان | دشتى | دهمیان | روستای زروان | روستای باغ | عماده ده | كردشير| کارگاه | كندر نرگس | گاوبست | هُرمود | |
|
