گراش
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گراش شهری است در جنوب استان فارس و در فاصله ۳۵۵ کیلومتری از شیراز قرار دارد. جمعیت این شهر ۴۹۷۹۱ نفر است. اسم ان از گبراش به جراش و سپس به گراش تغییر یافته است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] آثار تاریخی گراش
در بخش جنوب غربی شهر در تنگه‌ای به نام تنگاب (تنگاو)در کوه سیاه (کوسیاه) سدی به نام همین تنگه از سنگ و ساروج ساخته شده‌است که بنابر نوشته‌های آقای دکتر احمد اقتداری (استاد پیشین دانشگاه تهران) دیرینگی آن به دوره ساسانیان برمیگردد. دو اثر باستانی دیگر:
[ویرایش] برکه کل
این بنای تاریخی و با شکوه در شهر گراش قرار دارد و بزرگ‌ترین آب انبار برکه ایران است قدمت این آب انبار به حدود ۳۰۰ سال پیش و زمان حکومت صفویان می‌رسد سقف این آب انبار در زمین‌لرزه سال ۱۳۳۱ منطقه لارستان به طور کامل فروریخته متاسفانه کتیبه یا نوشته‌ای درباره آن به دست نیامده‌است این بنا که برای مصارف کشاورزی و آب آشامیدنی مردم ساخته شده هنوز کاربرد دارد.
[ویرایش] دژ گراش
دژ تاریخی گراش که کلات هم نامیده می‌شود مربوط به عصر شاه زندو و پیش از آن است امیر محی‌الدین از طرف سید عفیف الدین شاه زندو مامور فتح این قلعه شده با دلاوری بر آن چیرگی می‌یابد این دژ تاریخی در ادوار مختلف مرکز حکومت بود و در این اواخر در درگیری نیروهای رضاشاه پهلوی با زادان خان گراشی بناهای آن به وسیله هواپیما بمباران شده آثارش از بین می‌رود.
[ویرایش] پیوند به بیرون
براي اطلاعات بيشتر به کتاب سيماي لارستان نوشته صادق رحماني مراجعه شود.
