دوایت آیزنهاور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دوایت دیوید آیزنهاور معروف به «آیک» (زاده ۱۴ اکتبر ۱۹۸۰- درگذشته ۲۸ مارس ۱۹۶۹) سرباز و سیاست مداری آمریکایی بود. او از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۱ سی و چهارمین رئیس جمهور آمریکا بود. او در طول جنگ جهانی دوم عنوان "ژنرال ارتش" را دارا بود و فرماندهٔ عالی نیروهای متفقین در اروپا بود. آیزنهاور از حزب جمهوریخواه بود.

در سال ۱۹۵۰ ترومن از ژنرال آیزنهاور که سمت‌های نظامی متعددی را تا آن زمان تجربه کرده بود، خواست تا ریاست نیرو‌های ناتو را در اروپا بپذیرد.

وی دو سال بعد در کنوانسیون حزب جمهوریخواه به عنوان نامزد این حزب برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی شد. وی سپس «آدلای استیونسون»، رقیب خود در انتخابات ۱۹۵۲ را شکست داد و رئیس جمهور آمریکا شد.

آیزنهاور طی دو دوره تصدی اش در پست ریاست جمهوری سیاست‌های داخلی را تعدیل کرد. وی معتقد بود که در عصری که ملی گرایی نوین، تکثیر موشک‌های اتمی و سفرهای فضایی رواج پیدا کرده است، باید در جست وجوی صلح بود. او درصدد بود تا اتحاد آمریکا را با کشورهای هم پیمان تقویت کرده و واشینگتن را برای مقاومت در برابر تهاجم «سرخ» به اروپا، آسیا و آمریکای لاتین مهیا نگه دارد. دکترین آیزنهاور در سال ۱۹۵۷ سطح تعهدات کشورش را به خاورمیانه افزایش داد.

رئیس‌جمهورهای آمریکا

این نوشتار دربارهٔ زندگی‌نامهٔ افراد، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «http://fa.wikipedia.org../../../%D8%AF/%D9%88/%D8%A7/%D8%AF%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D8%A2%DB%8C%D8%B2%D9%86%D9%87%D8%A7%D9%88%D8%B1.html»

رده‌های صفحه: مقاله‌های ناقص زندگی‌نامه افراد | رئیس‌جمهورهای آمریکا

دوایت آیزنهاور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

Views

گشتن

جستجو

زبان‌های دیگر