مسیح
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مسیح (به عبری מָשִׁיחַ تلفظ: ماشی یه، به ارمنی משיחא ماشیها، به عربی المسیح) در مذهب یهود oint خوانده می‌شد، یعنی شخصی که به دست پیامبر خدا مسح شده‌است. بنابر متن کتاب مقدس (عهد عتیق)مسیح کسی بود که به وسیله پیامبران و یا پادشاهان برگزیده خداوند برای پادشاهی انتخاب می شد. شیوه این انتخاب به این صورت بود که پیامبر، به دستور خداوند مقداری روغن (معمولاً روغن گیاهی) را به سر فرد انتخاب شده می مالید و برای او دعا می نمود. این عمل (مالیدن روغن و برگزیدن) «مسح کردن» نامیده می شد. واژه مسیح یا ماشیح امروز به دو معنا به کار می‌رود: یکی نجات دهنده به معنای عام کلمه و نجات دهنده به معنای خاص: کسی که در آینده ظهور خواهد کرد.
[ویرایش] مسیح در باور ادیان مختلف
- در سنت یهود مسیح پادشاهی است که مسح شده‌است. پیامبران هنگام فتح بابل از آن سخن گفته‌اند و وعده دادند که کسی خواهد آمد تا سرزمین اسرائیل را رهایی ببخشد.
- مسیحیان این شخص را عیسی مسیح می‌دانند. مسیح تنها دو بار در عهد جدید (انجیل یوحنا)ظاهر می‌شود.
- در اسلام عیسی پیامبر را مسیح می‌دانند، به این معنا که روزی به زمین باز خواهد گشت. او همراه با یکی دیگر از جلوه‌های موعود خواهد بود که در مذهب شیعه مهدی نامیده می‌شود.
- برخی معتقدند که مفهوم مسیح در نوشته‌های عبری نبوده‌است، بلکه تحت تأثیر باور زرتشتی به سوشیانت پدید آمده‌است.
