گذرنامه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

گُذرنامه یا پاسپورت یکی از مدارک شناسایی رسمی است که از سوی دولت‌های ملی برای شهروندانشان صادر می‌شود. با این مدرک دولت مربوطه از دیگر دولت‌ها اجازه می‌خواهد تا به شهروندان مربوطه اجازه گذر از و یا ورود به خاک آن کشورها را بدهند. به اجازه‌ای که به این منظور از دیگر دولت‌ها گرفته می‌شود روادید گفته می‌شود.