Filipe II de España
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Filipe II de Castela e I de Aragón (* Valladolid, 21 de maio de 1527 - † El Escorial, Madrid, 13 de setembro de 1598) rei de España (1556-1598) e foi tamén rei de Portugal, Filipe I de Portugal (1580-1598).
Fillo de Carlos I de España e Isabel de Portugal e neto por vía paterna de Xoana I de Castela e Filipe I e de Manuel I de Portugal por vía materna. Chamado o prudente.
[editar] Xuventude
Recibiu unha severa educación relixiosa centrada no mundo castelán, feito que prexudicou as súas relacións cos territorios que dominou: así as súas carencias nas linguas francesa e flamenga prexudicárono nas relacións cos representantes da sociedade civil dos Países Baixos. Carlos I deulle ben cedo tarefas de goberno, ós dezaseis anos Filipe xa era rexente dos reinos hispánicos durante as viaxes do seu pai ós Países Baixos e Alemaña.
[editar] Títulos
Ostentou o títulos de Rei de Castela, León, de Galicia, de Aragón, de Nápoles e Sicilia, de Xerusalén, de Portugal, de Navarra, de Granada, de Valencia, de Toledo, de Mallorca, de Sevilla, de Sardeña, de Córdoba, de Córsega, de Murcia, de Xaén, dos Algarbes, de Alxeciras, de Xibraltar, das illas Canarias, das Indias, Perú, das Illas e terra firme do mar océano, Conde de Barcelona, Señor de Biscaia, Balaguer e de Molina de Aragón, Duque de Atenas e de Neopatria, Conde de Rosellón e de Cerdaña, Marqués de Oristán e de Gociano, Arquiduque de Austria, Duque de Borgoña, de Brabante, de Milán, Conde de Flandres e de Tirol, etc.
[editar] Reinado
Durante o reinado de Filipe II conquistáronse as illas Filipinas e estableceuse unha colonia na Florida. O 25 de xullo de 1554 converteuse en rei de Inglaterra através do seu casamento con María I de Inglaterra.
O proxecto de unión persoal dos dous países fallou coa morte de María en 1558, antes de ter tido descendencia de Filipe. En 1565 estableceuse o comercio a través do Pacífico entre Asia e América por medio dos galeóns de Manila.
Non obstante, o seu reinado estivo marcado pola inestabilidade financeira e ameazado pola invasión de musulmáns, e outros conflitos como a secesión dos Países Baixos e as guerras con Francia e Inglaterra. Filipe tamén tivo que facer fronte a rebelións como a dos moriscos de 1568 ou a rebelión dos aragoneses polo asunto de Antonio Pérez.
A derrota da súa Armada en 1588, e a tensión económica debido ó apoio a tantas guerras forzou a Filipe a manter os impostos altos. Nas provincias dos Países Baixos, Filipe continuou as políticas dos impostos altos e como Carlos V continuou excluíndo a nobreza local da administración, preferindo o uso da castelá, mantivo o exército de ocupación, e mantivo a Inquisición para parar o avance de calvinismo.
