Francisco Pérez Carballo

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Francisco Pérez Carballo (Madrid, 1911 - A Coruña, 24 de xullo de 1936) foi un avogado, mestre universitario e político español.

Estudou no instituto madrileño Cardenal Cisneros. Licenciado en Dereito e Filosofía e Letras, durante a súa etapa universitaria foi dirixente da Federación Universitaria Española e membro da Asociación Internacional de Estudiantes, así como militante das xuventudes de Izquierda Republicana. Frecuentou tamén o Ateneo de Madrid.

Tras licenciarse, traballou como mestre axudante na cátedra de Dereito Romano da Universidade de Madrid, conseguindo posteriormente, por oposición, unha praza de oficial letrado no Congreso dos Deputados.

Coa vitoria do Frente Popular en febreiro 1936, foi nomeado Gobernador Civil d'A Coruña (10 de abril de 1936), ó parecer pola súa amiszade con Santiago Casares Quiroga. Co golpe de Estado que deu lugar á Guerra Civil opúxose ós sublevados, ordeando defender a sede do Goberno Civil, cuns cantos militares leais ó gobierno da República e Gardas de Asalto. Non embargantes, a desproporción de forzas levouno á rendición, o día 20 de xullo ás 18:30 horas. Pérez Carballo foi preso polos rebeldes e fusilado catro días despois, xunto ó comandante Quesada e ó capitán Tejero, que fixeran fronte á sublevación dende o edificio do Goberno Civil.

A súa esposa, a intelectual, conferenciante e bibliotecaria, Juana Capdevielle, en avanzado estado de xestación, trala declaración do estado de guerra, refuxiouse en casa do boticario López Abente. Sen embargo foi detida e, ó enterarse do asasinato do seu marido, sufriu un ataque de nervos que lle produciu un aborto, sendo atendida no cárcere polo médico e militante de Unión Republicana José García Ramos. Foi posta en liberdade, pero a mediados de agosto foi secostrada por grupos paramilitares de Falange, violada e asasinada, abandoando o seu corpo nunha paraxe cerca de Rábade.