Thomas Samuel Kuhn

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Thomas Kuhn (18 de Xullo 1922 - 17 de Xuño 1996) foi un físico e filósofo natural dos Estados Unidos da América cuxo traballo incidiu sobre historia e filosofía da ciencia, tornándose un marco importante no estudo do proceso que leva ao desenvolvemento científico. Nacido en Ohio no ano de 1922, o seu primeiro libro foi A Revolución Copernicana, publicado en 1957. Mais foi en 1962, coa publicación do libro Estrutura das Revolucións Científicas que Kuhn tornouse coñecido non máis como un físico, mais como un intelectual voltado para a historia e a filosofía da ciencia.

Nunha entrevista cedida á filósofa italiana Xiovanna Borradori, no ano de 1965, en Londres, Thomas Kuhn explica sinteticamente o seu percurso académico ata a construción deste texto que se tornaría o referencial de discusión entre os filósofos da ciencia. A súa carreira inicíase como físico e ata a defensa da súa tese de doutorado tiña tido poucos contactos coa filosofía, a súa xustificativa para este pouco contacto está principalmente na Segunda Guerra Mundial, pois había, segundo el, unha enorme presión para empreender carreiras científicas e un gran desprezo en relación ás materias humanísticas.

Mais, foi na Universidade de Harvard, cando tivo que preparar un curso de ciencias para non científicos, que pola primeira vez, el utilizou exemplos históricos de progresos científicos. Desa experiencia, Kuhn percebeu que a ciencia nunha perspectiva histórica era moito diferente da presentada nos textos de física ou mesmo de filosofía da ciencia. O ‘‘Estrutura das Revolucións Científicas’‘ foi entón, un texto direcionado a un público filosófico, mesmo non sendo un libro de filosofía, pois el mesmo afirmou que criticaba o positivismo, sen coñecelo en profundidade e tamén que non se sentía influenciado polo pragmatismo de Willian James e John Dewey.

A repercusión do seu libro foi tan gran na comunidade académica que xa na segunda edición en 1970, Kuhn presentou un post-escrito no cal os seus puntos de vista son nalgunha medida refinados e modificados. E para responder ás acusacións de irracionalismo, el escribe en 1974, un ensaio intitulado Reconsiderando os paradigmas e, logo despois, desenvolve con maior profundidade as descontinuidades históricas, que se presentaron noutro libro chamado Teoría do corpo negro e descontinuidade cuántica - 1894-1912, publicado en 1979.

A polémica sobre a obra de Thomas Kuhn xira en torno da noción de paradigma científico e da incomensurabilidade entre os paradigmas. Ken Wilber defende (no seu libro A Unión da Alma e dos Sentidos) que a idea de paradigmas proposta por Kuhn ten sido apropiada e abusada por grupos e individuos que tentan facela parecer unha declaración de que a ciencia é arbitraria.