Jean-Paul Sartre

Dari Wikipedia Indonesia, ensiklopedia bebas berbahasa Indonesia.

Jean-Paul Sartre

Jean-Paul Sartre (Paris, 21 Juni 1905 – id. 15 April 1980) adalah seorang filsuf dan penulis Perancis. Ialah yang dianggap mengembangkan aliran eksistensialisme.Sartre menyatakan, eksistensi lebih dulu ada dibanding esensi (L'existence précède l'essence). Manusia tidak memiliki apa-apa saat dilahirkan dan selama hidupnya ia tidak lebih hasil kalkulasi dari komitmen-komitmennya di masa lalu. Karena itu, menurut Sartre selanjutnya, satu-satunya landasan nilai adalah kebebasan manusia (L'homme est condamné à être libre).

Pada tahun 1964 ia diberi Hadiah Nobel Sastra, namun Jean-Paul Sartre menolak. Ia meninggal dunia pada 15 April 1980 di sebuah rumah sakit di Broussais (Paris). Upacara pemakamannya dihadiri kurang lebih 50.000 orang.

Pasangannya adalah seorang filsuf wanita bernama Simone de Beauvoir. Sartre banyak meninggalkan karya penulisan diantaranya berjudul Being and Nothingness atau Ada dan Ketiadaan.

[sunting] Bibliografi

1936 - L'Imagination
1937 - La Transcendance de l'Ego
1938 - La Nausée
1939 - Le Mur
1940 - L'Imaginaire
1943 - Les Mouches
1943 - L'être et le néant: Essai d'ontologie phenomenologique
1945 - Huis-clos
1946 - Morts sans sépulture
1946 - La Putain respectueuse
1947 - Baudelaire
1947 - Les Jeux sont faits
1948 - Les Mains sales
1960 - Critique de la raison dialectique
1964 - Les Mots
1947-1976 - Situations (I - X)
1971-1973 - L'Idiot de la famille
1983 - Cahiers pour une morale (anumerta)

[sunting] Kutipan

"L'existence précède l'essence." ("Eksistensi mendahului esensi(intisari)") (Dari L'existentialisme est un humanisme)
"L'homme est condamné à être libre." ("Manusia dihukum untuk menjadi bebas") (Dari L'existentialisme est un humanisme)
"L'enfer, c'est les autres." ("Neraka adalah orang lain.") (Dari Huis-clos)