Ögmundur Pálsson
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Ögmundur Pálsson var biskup í Skálholti frá 1521 til 1541. Hann stundaði nám í Englandi og á Niðurlöndum. Hann varð prestur á Breiðabólsstað í Fljótshlíð og prófastur í Rangárþingi 1504 og hélt þeim embættum til 1515 er hann varð ábóti í Viðey. Árið 1519 var hann kjörinn biskup í Skálholti og fór utan 1520 en var ekki vígður biskup í Niðarósi fyrr en 1521. Kom hann svo aftur heim 1522. Hann var hirðstjóri yfir Skálholtsbiskupsdæmi og rak bú að Krossi um skeið. Ögmundur lét af biskupsembætti 1540, fluttist þá að Haukadal í Biskupstungum og átti þar heima síðan. Sumarið 1541 var hann handtekinn af siðaskiptamönnum er hugðust flytja hann til Danmerkur, en hann andaðist á leiðinni.
- „Ögmundi er þannig lýst að hann væri mikill vexti, hár og þrekinn, gulur á hár, kringluleitur í andliti, fagureygur og smáeygur. Fyrirmannlegur og höfðinglegur og bauð af sér góðan þokka, skörungur mikill og framkvæmdasamur, ráðríkur og ágjarn, afarmenni að burðum og harðfengur, stórorður, reiðigjarn og siðvandur.“
| Fyrirrennari: Stefán Jónsson |
Skálholtsbiskupar | Eftirmaður: Gissur Einarsson |
