Þorsteinn Pálsson
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Þorsteinn Pálsson fæddist á Selfossi þann 29. október 1947. Þorsteinn gekk í Verzlunarskóla Íslands og nam síðar lög við Háskóla Íslands. Þorsteinn var á tímabili ritstjóri Vísis. Þorsteinn sat á þingi fyrir Sjálfstæðisflokkinn í Suðurlandskjördæmi 1983-1999, þó hann byggi í Reykjavík.
Þorsteinn neyddi Albert Guðmundsson til afsagnar vorið 1987 eftir að meint skattsvik Alberts komust í hámæli. Albert naut lýðhylli og stofnaði Borgaraflokkinn sem fékk gott brautargengi í Alþingiskosningunum 1987. Engu að síður tókst Þorsteini að mynda ríkisstjórn þá um sumarið. Verðstöðnun varð ásteitingarsteinn í stjórnarsamstarfinu sem var rofið í sjónvarpsútsendingu 17. september 1988.
Þorsteinn tapaði fyrir Davíð Oddssyni borgarstjóra í formannskjöri á landsfundi Sjálfstæðisflokksins 1991.
Þorsteinn var sjávarútvegs-, dóms- og kirkjumálaráðherra í fyrstu tveimur ríkisstjórnum Davíðs Oddssonar, einkum til að tryggja sátt og einingu meðal flokksmanna. Þorsteinn er sá maður sem lengst hefur farið með sjávarútvegsmál í ríkisstjórn Íslands. Haustið 1998 tilkynnti Þorsteinn að hann hyggðist ekki sækjast eftir áframhaldandi setu á Alþingi. Að loknum kosningum fékk hann lausn frá embætti og tók Davíð Oddsson við ráðuneytum Þorsteins uns þriðja ráðuneyti Davíðs var skipað 23. maí 1999. Þá varð Þorsteinn sendiherra í London og síðar í Kaupmannahöfn. Árið 2005 lét hann af störfum sendiherra og var í janúar árið eftir ráðinn ritstjóri Fréttablaðsins.
Fyrirrennari: Steingrímur Hermannsson |
|
Eftirmaður: Steingrímur Hermannsson |
|||
Fyrirrennari: Geir Hallgrímsson |
|
Eftirmaður: Davíð Oddsson |