Magnús lagabætir
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
|
||||
 |
||||
|
|
||||
| Ríkisár | 17. desember 1263 - 9. maí 1280 | |||
| Skírnarnafn | Magnús Hákonarson | |||
| Fædd(ur) | 1. maí 1238 | |||
| Dáin(n) | 9. maí 1280 | |||
| Konungsfjölskyldan | ||||
| Faðir | Hákon gamli | |||
| Móðir | Margrét Skúladóttir | |||
| Drottning | Ingibjörg Eiríksdóttir | |||
| Börn | Eiríkur prestahatari Hákon háleggur |
|||
Magnús lagabætir (Magnús V) (1. maí 1238 – 9. maí 1280) var konungur Noregs frá 1263. Hann tók við af föður sínum Hákoni gamla þegar hann lést í Orkneyjum stuttu eftir orrustuna við Largs þar sem hann átti við Alexander III Skotakonung um yfirráð yfir Suðureyjum. Magnús samdi fljótlega frið við Alexander með Perth-sáttmálanum 1266 þar sem hann lét Suðureyjar og Mön af hendi við Skota.
Viðurnefni sitt fékk Magnús af því að hann samræmdi löggjöf í Noregi með nýjum lögbókum 1274 og 1276. Áður hafði hver landshluti haft sín lög. Hann lét gera lögbókina Járnsíðu handa Íslendingum (lögtekin 1271-1274) en hún mætti andstöðu og lét hann þá semja Jónsbók í staðinn sem var lögtekin 1281 og notuð í heild sinni fram á 18. öld.
| Fyrirrennari: Hákon gamli |
|
Eftirmaður: Eiríkur Magnússon prestahatari |
|||
