Historia Italica
E Vicipaedia
Nomen Italia a Bruttia antiqissima Italorum gente ducitur et solum Romana occupatione, perfecta I saeculo a.C.n in terris sitis sub septentrionibus, ad totam pæninsulam pertinuit.
Italia Romani Imperi occidentis solis partium sedes fuit et eadem Christianae religionis Europaeae diffusionis fundamentum facta est; pontificatus finium potestas in mediam Italiam et Romam dominata est. Nonnullae (Ostrogothorum, Byzantinorum, Langobardorum, Francorum et Normannorum) irruptiones occupationesque multiplices rectionis globos construxerunt: nullo modo unam pæninsulæ rem publicam facere potuerunt.
Inter XII et XV saecula, extremum mediæ aetatis tempus civium ac publicorum bonorum administrationis magnificentia (civitatum et regnorum) publicarum partium studium confirmavit. Post XV saeculum, Italia igitur Europaeorum imperiorum principatus certationis optatum facta est, cum Europæ locus ad curam publicarum divitiarum pertinens ad septemtriones moveretur; primum Francogallia et Hispania contendebant de Italia, quae a XVI saeculo ad ineuntem XVIII saeculum in Hispanica dicionem redacta est, deinde paeninsula Austria ducta est et post 1815 annum quoque servata est.
Tum extremo XVIII saeculo, novum publicorum bonorum et eruditionis incrementum fecit conscientiam quae unam rem publicam esse studebat: Vindicatione extentum est. Parvo Sardo Pedemontanoque regno duce, anno 1861, Italia sic natio una facta est.
Italicae societatis horum temporum consuetudo et novitas lentae fuerunt, quia solum ineunte XX saeculo officinarum principium constitutum est, sed continenter multum differebat inter fabricam et agriculturam vel inter septemtrionales et australes regiones. Primis unae rei publicae decenniis, libertatis studiosus civilis progressus tollere non potuit discrimen ex universi societatis impetu ortum, Primo Totius Orbis Terrarum Bello: inter 1922 et 1945 annos, fascistae dictaturae locum cessit.
Post levioris momenti tempus, Italia in cunctis Europa et Terris non conservavit potentissimum pondus Primi Totius Orbis Terrarum Belli victoria confirmatum, quia, inter 1943 et 1945 annos clade, in terris occidentem versus sitis ad mediocrium opum dignitatem descendit. Alioquin popularis Res Publica in magni multitudinis partibus nisa crevit, etsi peculiaribus vitiis non carens erat: ingentis pecuniæ progressionis tempore, in opificiorum ætatem definitum aditum prosecuta est.
Ab initio Italia Unionis Europaeae pars fuit, cum quinque aliis nationibus (quae Batavia, Belgica, Francogallia, Germania, ad Occasum vergens, et Luxemburgum erant).
Post 1993 annum, de Secunda Re Publica dicitur.
