Lingua Arabica
E Vicipaedia
Lingua Arabica (عربية `Arabiyya) | |
---|---|
Fabulatus est: | Algerium, Aegypto, Iracia, Iordania, Cuvaito, Libano, Libya, Mauretania, Maroco, Omania, Palaestina, Catharra, Sudania, Syria, Tunetia, Phylarchiis Confoederatis Arabicis, Iemenia et multis aliis |
Regio: | Orbis Arabicus |
Fabulantes: | 225 miliones (secundum Ethnologue; fabulantes nativi totarum dialectorum) |
Status: | — |
Classificatio genetica: |
Afroasiatica Semitica |
Notae linguae | |
ISO 639-1 | ar |
ISO 639-2 | ara |
SIL | ABV |
Linguasphere | 12-AAC |
Lingua Arabica lingua Semitica est, proxime cum lingua Hebraica et lingua Aramaica cognatus, per orbem Arabicum fabulantur et late extra eum nota. Lingua litterarum per 1500 annuum fuit ac lingua liturgica religionis Islamicae est.
Nomen "Arabicus" potest significare vel Arabicam litterarum vel multa genera locuta eiusdem; ab Arabibus priores ut dialecti posterioris videntur, et Arabica litterarum ut lingua normalis.
- Arabica litterarum, اللغة العربية الفصحى (i.e., lingua Arabica pura) lingua et Alcorani et mediorum praesentium per Africam Septentrionalem ab Maroco usque ad Iracia est.
- Arabica colloquialis sive dialectalis significat multa genera linguarum seu dialectorum nationum regionumve, quae ab Arabica Classica derivata sunt, quae per Africam Septentrionalem et Orientem Medium ut lingua cottidiana fabulantur. Hae nonnunquam affatim differentes sunt ut incomprehensae mutuo esse. Dialecti infrequenter scriptae sunt, sed in multas aliquot litteratura (praesertim in theatro poëticisque) existet, notabiliter in Libano et Aegypto. Etiam in mediis informalibus locutis usae sunt.
Aliquando difficilis est reddere ideas Islamicas Arabicasque nisi si verbis Arabicis utetur. Alcoranum in lingua Arabica expressum est et traditionaliter Muslimi credunt quod id impossibilis reddere est ac constare fideliter cum originali—vero, ante nuper nonnulli scholae cogitationis credunt quod nunquam reddendum est. Quamquam lingua Arabica fortiter cum religio Islamica associata est, tamen Christiani Arabici, Iudaei Orientales, ac Mandaei Iraciani etiam Arabice fabulantur; etiam quoque maioritas Muslimorum non fabulantur, solummodo locutiones conditas cognoscunt ut precari.
Verbum Latinum algorismus derivatus est a nomine inventoris algebrae—quod etiam verbum Arabicum est quam alchymia, alcohol, et azimutum. Vide indicem verborum Latinorum ab origine Arabica. A numeris Arabicis (0 1 2 3 4 5 6 7 8 9) nuper usus est in Europa et in locis aliis cum glyphis variis. Lingua Hispanica lingua Europaea cum plurimis verbis Arabicis est.
[recensere] Dialecti
Arabica colloquialis nomen pro linguis seu dialectis locutis per orbem Arabicum, quae a lingua litterarum differunt. Divisio principalis dialectorum inter dialectos Occidentis (vulgo: Maghreb) et Orientem Medium est; etiam divisio inter dialectos manentes et dialectos conservativiores vagas Beduinorum sequitur. Lingua Melitana descensa ab Arabica, tamen imputa est ut lingua distincta. Fabulantes nonnullarum dialectorum cum fabulantibus aliarum dialectorum nequent invicem comprehendere; praesertim, quamquam Medioorientalenses invicem comprehendere possunt, non possunt comprehendere Occidentalenses (tamen conversus non verus est, propter ubiquitatem pellicularum et aliorum mediorum Medioorientalium, praesertim ex Aegypto.)
Substrata linguistica dissimilitudinem dialectorum afficiunt, dantia multa verba nova, ac afficientia appellationem syntaximque; tamen factor maior in plurimas dialectos quam in linguis Romanicis retentio vel mutatio verbum classicarum. E.g., Iracianum aku, Levantinum fiih, et Africanum Septentrionale kayen significant adest, ab yakuun, fiihi et kaa'in Arabice litterarum.
Coëtus principales sunt:
- Arabica Occidentalis
- Arabica Baetica (exstincta)
- Arabica Aegyptia
- Arabica Sudanica
- Arabica Orientalis
- Arabica Iraciana
- Arabica Sinus
- Arabica Najdi
- Arabica Iemenica
[recensere] Alphabetum
Alphabetum Arabicum ab Aramaico derivat et simile ei est, quam alphabetum Cyrillicum vel Copticum similia alphabeto Graeco sunt. Traditionaliter differentiae aliquot erant inter versiones scripturae Occidentalis Orientalisque; praecipue, fa punctum inferum et qaf punctum unicum superum habebant in Occidente, ac ordo litterarum differebat in usu numerali. Atqui versio Occidentalis relicta est, praeter calligraphiam et scholas Alcoranicas Africae Occidentalis. Alphabetum Arabicum, quam Hebraicum, dextro ad laevum scripta est.