Melusina
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Melusina ass den Numm vun enger weiblecher Seechefigur, déi hallef Mënsch, hallef Fësch ass. Verbreet sinn d'Soe vun der Melusina (och: Mélusine, Melusine) a Frankräich, an Däitschland an och zu Lëtzebuerg, wou s'all Kéiers dem lokale Kolorit ugepasst goufen.
Inhaltsverzeechnis |
[Änneren] Originnen
D'Melusina gëtt no eeleren Usiichten mat der Artemis oder der Melissa a Verbindung bruecht, villäicht och mat der syrescher Gëttin Derketo déi de Grof Guy de Lusignan 1102 op sengem Besëtz op Zypern kenne geléiere kéint hunn.
[Änneren] D'lëtzebuergescht Melusina
D'Melusina soll dem Grof Siegfried seng Fra gewiescht sinn. Wéi si sech bestuet hunn, hat d'Melusina een ausdréckleche Wonsch: hie sollt hatt den éischte Mëttwoch am Mount mat Rou loossen an och net probéieren erauszefannen, wat et méich.
Dat ass jorelaang guttgaangen, mee enges Daags war dem Siegfried säi Virwëtz ze grouss. Heen ass dem Melusina heemlech nogeschlach, wéi dat an d'Kasematten erofgaangen an hannert enger Dir verschwonnen ass. Hie luusst duerch d'Schlëssellach an erféiert: Do louch dach net seng Fa an enger Bidden, an amplaz hire Been hat s'e Fëschschwanz. Wéi si matkritt huet, datt hiert Geheimnis entdeckt war, ass se aus der Fënster an d'Uelzecht gesprongen, an zanterhier net méi erëmgesi ginn.
[Änneren] D'Melusina a Frankräich
Aus Frankräich ass déi eelste Melusine-So bekannt. Tëschent 1392-94 huet de Jean d'Arras Le Noble Hystoire de Lusignan geschriwwen, wouranner och de Roman de Melusine virkënnt, déi op nach méi aler mëndlecher Iwwerliwwerung berout.
De Rainmondin (Raymond), ass dem schéine Melusina bei enger Quell am Bësch begéint; se hu sech bestued a kruten 11 Jongen, déi sech all dichteg bei de Kräizzich ervirgedoen hunn. De Raymond huet dem Melusina misse verspriechen, hatt samschdes eleng ze loossen, wou et sech heemlech an eng Waasserschlaang verwandelt huet. Och hei gëtt d'Versprieche gebrach, an d'Melusina verléiert säi Séilenheel.
[Änneren] D'Melusina am däitschsproochege Raum
Hei ginn et verschidde Soen, eng aus dem Harz (wou de Bueddag op Freides fält), eng aus Stauffenberg (bei Offenburg), an eng aus dem Stollenwald (Baden), déi awer zimlech vun der ursprénglecher Geschicht ofweechen, an, ausser déi lescht, och eng 'anonym' Schlaangen- oder Fëschjoffer als Haaptfigur hunn, amplaz d'Melusina.
Dem Martin Luther war d'Geschicht vun enger Meluina vu Lucelberg (a Schlesien) bekannt. De Goethe huet 1807 an de Wilhelm Meisters Wanderjahre d'Geschicht vun Die wahre Melusine verzielt, déi de Franz Grillparzer zu engem Theaterstéck and de Felix Mendelssohn zu enger Ouverture (D'Fee Melusina) inspiréiert huet.
