Belgische verkiezingen 1987
Van Wikipedia
Op zondag 13 december 1987 werden in België verkiezingen gehouden voor het parlement (Kamer en Senaat).
Inhoud |
[bewerk] Aanloop
Twee jaar na de vorige verkiezingen van 1985 moesten de Belgen opnieuw naar de stembus voor een nieuw parlement. De Regering-Martens VI, een coalitie van de christendemocraten en de liberalen was in oktober 1987 uiteen gevallen naar aanleiding van de Voeren-kwestie.
[bewerk] Uitslag
Aantal geldige stemmen: 6.145.207 Partijen die minder dan 0,1% van de stemmen behaalden zijn niet opgenomen in de lijst.
[bewerk] Kamer
| Partij | Stemmen | Percentage | Zetels |
|---|---|---|---|
| CVP | 1195363 | 19,5% | 42 |
| PS | 961361 | 15,6% | 40 |
| SP | 915432 | 14,9% | 32 |
| PVV | 709758 | 11,5% | 25 |
| PRL | 577959 | 9,4% | 23 |
| Volksunie | 495120 | 8,1% | 16 |
| PSC | 491908 | 8,0% | 19 |
| Agalev | 275437 | 4,5% | 6 |
| Ecolo | 157988 | 2,6% | 3 |
| Vlaams Blok | 116534 | 1,9% | 2 |
| FDF | 71338 | 1,2% | 3 |
| KPB/PCB | 51046 | 0,8% | |
| PVDA/PTB | 45218 | 0,7% | |
| SAP/POS | 31446 | 0,5% | |
| RW | 12391 | 0,2% | |
| FN | 7596 | 0,1% | |
| RAD/UDRT | 6452 | 0,1% | |
| GROEN | 6096 | 0,1% | |
| PDB | 5683 | 0,1% | |
| PFN/PCN | 5053 | 0,1% | |
| PLC | 4136 | 0,1% |
Partijen die minder dan 0,1% van de stemmen behaalden zijn niet opgenomen in de lijst.
Aantal geldige stemmen: 6.092.168
[bewerk] Senaat
| Partij | Stemmen | Percentage | Zetels |
|---|---|---|---|
| CVP | 1169377 | 19,2% | 22 |
| PS | 958686 | 15,7% | 20 |
| SP | 896294 | 14,7% | 17 |
| PVV | 686440 | 11,3% | 11 |
| PRL | 564367 | 9,3% | 12 |
| Volksunie | 494410 | 8,1% | 8 |
| PSC | 474370 | 7,8% | 8 |
| Agalev | 299049 | 4,9% | 3 |
| Ecolo | 168491 | 2,8% | 2 |
| Vlaams Blok | 122953 | 2,0% | 1 |
| FDF | 77522 | 1,3% | 1 |
| KPB/PCB | 52318 | 0,9% | |
| PVDA/PTB | 43386 | 0,7% | |
| SAP/POS | 32187 | 0,5% | |
| RW | 14333 | 0,2% | |
| GROEN | 7648 | 0,1% | |
| RAD/UDRT | 6203 | 0,1% | |
| PFN/PCN | 5614 | 0,1% | |
| PDB | 5588 | 0,1% | |
| PLC | 3144 | 0,1% |
[bewerk] Gevolgen
Op 22 januari 1988 vroeg de koning aan Jean-Luc Dehaene om de taak van informateur op zich te nemen om deze moeilijke knoop te ontrafelen. Waarop Dehaene antwoordde met zijn "Sire, geef me honderd dagen". 106 dagen later, op 6 mei 1988, had Dehaene de onmogelijke klus geklaard. Er was een akkoord over een verregaande staatshervorming en de Regering-Martens VIII (christendemocraten, socialisten en de Volksunie) kon van start gaan. Hoewel Wilfried Martens opnieuw eerste minister werd, was de feitelijke sterke man in deze regering Jean-Luc Dehaene.
- Bron
