Chlotarius I

Van Wikipedia

Chlotarius I (497-561) was een zoon van Clovis I en Clothilde.

Na de dood van zijn vader werd het rijk opgesplitst tussen Chlotarius I en zijn drie broers, die elk een koningstitel kregen. Chlotarius I vestigde zich in Soissons en werd in 558, na de dood van zijn 3 broers, alleen koning over het hele Frankische rijk.

In 523 / 524 viel hij met zijn broers Chlodomer en Childebert I Bourgondië binnen. Chlodomer sneuvelde bij een volgende veldtocht en zijn weduwe Chrodigilde huwde met Chlotarius I. Chlotarius I liet vervolgens twee kinderen van Chlodomer vermoorden, het derde werd priester. Childebert I en Chlotarius I - die vreesden dat de zonen van hun overleden broer Chlodomer hun vader zouden opvolgen, lokten de neven weg van hun moeder Chrodigilde. Clovis' zonen hadden besproken of ze hen zouden doden of scheren "zoals het overige volk", maar ze lieten de keuze uiteindelijk over aan Chrodigilde. Ze zonden haar een bode, voorzien van schaar en zwaard, met de volgende vraag: "...of zij wenste dat haar kinderen met geschoren haar het leven behouden bleef of, dat zij zouden worden gedood." In haar verslagenheid antwoordde ze, dat - als ze dan toch de troon niet zouden bestijgen - zij hen liever dood zag dan geschoren. Twee van de zonen werden omgebracht en een derde wist te ontkomen, maar ontdeed zichzelf van zijn haartooi en werd geestelijke. Hij liet ook zijn eigen zoon Chramn wegens opstandigheid executeren. In 541 viel hij met zijn broer Childebert Spanje binnen, een veldtocht die mislukte.

In 561 overlijdt hij en wordt het rijk verdeeld tussen zijn vier zoons, Sigebert I, Chilperik I, Charibert I en Guntramnus.