Desi Bouterse

Van Wikipedia

Bouterse bij een parade in 1985

Désiré Delano (Desi) Bouterse (13 oktober 1945) is een voormalig militair sportinstructeur, couppleger, legerleider en partijleider in Suriname en politicus voor de Nationale Democratische Partij (NDP). Hij kan betiteld worden als de meest omstreden figuur uit de Surinaamse geschiedenis. Bouterse geldt als hoofdverdachte van de Decembermoorden en de Moiwana-moorden.

[bewerk] Jeugd en opleiding

Bouterse werd geboren in Domburg, een dorpje vlak bij Paramaribo. Hij is de zoon van Desi Bouterse senior, die later een belangrijke rol speelde in de Nationale Partij Suriname van Jopie Pengel, en Wilhelmina van Gemert. Bouterse groeide op bij zijn moeder en zijn pleegvader René Getrouw, volgde de Middelbare Handelsschool in Paramaribo, en haalde een Mulo-diploma. Vervolgens werkte hij bij de afdeling transmigratie van het ministerie van Openbare Werken en Verkeer, waar hij zich bezig hield met het herhuisvesten van Marrons die moesten wijken voor het Prof. Dr. Ir. W.J. van Blommesteinmeer.

Als tiener ontmoette hij Ingrid Figueira. In 1968 ging haar familie naar Nederland, en Bouterse vertrok daarop eveneens naar Nederland. Hij kwam in Dordrecht terecht, waar hij werkte op de boekhouding van de Lips-sleutelfabriek. Voor de door hem vurig gewenste opleiding aan de Sportacademie was zijn Mulo-diploma onvoldoende. Hij vervulde zijn militaire dienstplicht, en tekende vervolgens bij om zich tot onderofficier te laten opleiden aan de Koninklijke Militaire School te Weert. Bouterse blonk uit in sport en was de beste speler van het Nederlandse Militaire Basketbalteam. Hij werd sportinstructeur, en woonde achtereenvolgens in Havelterberg en Steenwijk.

In 1970 trouwde hij met Ingrid Figueira. Ze zouden twee kinderen krijgen, Peggy en Dino. Het echtpaar vertrok naar de militaire basis Seedorf in Duitsland. Bouterse verkocht er seksblaadjes, en gaf gymnastiekles aan vrouwen om wat bij te verdienen. In november 1974 deden militairen uit Seedorf, onder wie Bouterse, mee aan de televisie-actie Geven voor Leven.

[bewerk] Terugkeer naar Suriname

Het gezin keerde op 11 november 1975 terug naar Suriname, vlak voor de onafhankelijkheid. Bouterse zou gaan helpen met de opbouw van het Nationale Leger van Suriname. In 1979 werd hij door Roy Horb gevraagd voorzitter te worden van een nieuwe militaire vakbond. Vervolgens vroeg Horb hem om de leiding op zich te nemen van een uit te voeren staatsgreep. Die staatsgreep pleegden Bouterse en Horb met 14 collega-sergeanten op 25 februari 1980: de Sergeantencoup. Ruim 2 maanden later op 1 mei 1980 werd bij een vermeende tegencoup, althans een poging daartoe, Fred Ormskerk gevangengenomen en vermoord. Hierna zouden nog andere couppogingen volgen.

Bouterses naam is zowel verbonden aan de militaire machtsovername die Suriname heeft beheerst van 1980 tot begin jaren 1990, als met de Binnenlandse Oorlog, de Decembermoorden (1982), en gebeurtenissen in het marrondorp Moiwana in 1986; die laatste vloeiden voort uit de strijd met het rebellerende Junglecommando onder aanvoering van Ronnie Brunswijk. Daarna werd hij meermalen beticht van betrokkenheid bij drugstransporten. Voor zijn betrokkenheid bij de drugshandel is hij in Nederland bij verstek tot 11 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Zijn zoon Dino werd in augustus 2005 in Paramaribo veroordeeld tot 8 jaar celstraf, wegens actieve betrokkenheid bij internationale drugshandel en wapensmokkel.

[bewerk] Na het militaire bewind

Na de terugkeer van een gekozen burgerregering (achtereenvolgens Ronald Venetiaan, Jules Wijdenbosch en opnieuw Venetiaan), trachtte Bouterse via democratische weg aan de macht te komen. Zijn NDP-stroman Wijdenbosch week echter af van de door Bouterse bepaalde koers en ging zijn eigen weg. De invloed achter de schermen op de Surinaamse politiek en samenleving van Bouterse, die in de volksmond Bouta wordt genoemd, bleef intussen zeer aanzienlijk. In mei 2000 werd hij als voorzitter van de NDP in De Nationale Assemblee gekozen. Bouterse hangt nog steeds een proces boven het hoofd wegens de Decembermoorden. Op 11 maart 2007 bood Bouterse zijn excuses aan voor de Decembermoorden. Dit werd door de nabestaanden met scepsis ontvangen, met name doordat hij tegelijk pleitte voor amnestie voor de daders.

[bewerk] Verkiezingen 2005

Bouterse was aanvankelijk NDP-presidentskandidaat voor de presidentsverkiezingen van 2005. Tijdens een NDP-meeting op 5 februari 2005 te Nickerie presenteerde hij Rabin Parmessar als NDP vicepresidentskandidaat. Op 15 juli besloot hij echter af te zien van zijn kans op het presidentschap. Hij schoof toen Parmessar naar voren als presidentskandidaat. Deze haalde het niet; Ronald Venetiaan werd voor zijn derde ambtstermijn herkozen.

[bewerk] Interim-president

Desi Bouterse was tijdens zijn legerleiderschap tweemaal interim-president, van 13 tot 15 augustus 1980 en van 4 tot 8 februari 1982.

Voorganger: geen	Voorzitter Nationale Militaire Raad 1980-1988	Opvolger: geen
Voorganger: Johan Ferrier	President van Suriname 1980	Opvolger: Hendrick Chin A Sen
Voorganger: Hendrick Chin A Sen	President van Suriname 1982	Opvolger: Lachmipersad Frederick Ramdat Misier

{{{afb_links}}}	Presidenten van Suriname vanaf 1975		{{{afb_groot}}}
Johan Ferrier - Desi Bouterse - Henk Chin A Sen - Desi Bouterse - Fred Ramdat Misier - Ramsewak Shankar - Ivan Graanoogst - Johan Kraag - Ronald Venetiaan - Jules Wijdenbosch - Ronald Venetiaan			{{{afb_groot}}}