Ramsewak Shankar

Van Wikipedia

Ramsewak Shankar (6 november 1937) is een Surinaams politicus. Ramsewak Shankar was van 1988 tot 1990 president van Suriname.

Ir. Shankar was aanvankelijk landbouwkundige. Als Hindoestaan sloot hij zich aan bij de Verenigde Hindostaanse Partij (VHP). In het zakenkabinet onder leiding van May in 1969 was hij minister van Politie en Justitie. Later dat jaar volgde het kabinet-Sedney waarin hij minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij werd.

Tijdens de verkiezingen van 1987 werd het Front voor Democratie en Ontwikkeling (FDO) de grootste partij. Het FDO was een samenwerkingsverband van Javaanse, Creoolse en Hindoestaanse partijen, aangevuld met de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA). Jagernath Lachmon van de VHP was voorzitter van het FDO. Shankar werd als kandidaat voor het FDO door het parlement tot president gekozen. Hij was de eerste president in tijden die op democratische wijze werd gekozen. Op 25 januari 1988 werd hij ingehuldigd.

President Shankar probeerde de banden met Nederland weer aan te halen, iets waar de legerleiding (en met name Bouterse) niet blij mee was. De spanningen tussen Shankar en Bouterse liepen half december 1990 hoog op. Toen maakte het vliegtuig waarin Bouterse en Shankar zaten een tussenlanding op Schiphol. De Nederlandse politie schermde Bouterse helemaal af, zodat hij niet de kans kreeg om met de Nederlandse pers te praten of om in Nederland verblijvende Surinamers toe te spreken. Terug in Suriname diende Bouterse op (22 december 1990) zijn ontslag als legerleider in omdat hij vond dat president Shankar het onvoldoende voor hem had opgenomen. Op 24 december pleegde het leger een staatsgreep per telefoon, de zogeheten "telefooncoup", en zette Shankar en diens kabinet af, inclusief vicepresident Henck Arron. Het leger installeerde daarop politiechef Ivan Graanoogst als interim-president.

[bewerk] Kabinet

Het volgende kabinet werd op 26 januari 1988 beëdigd:

Ministerie	Minister
Arbeid	Romeo van Russel (NPS)
Binnenlandse Zaken, Districtsbestuur en Volksmobilisatie	Elfriede Alexander-Vanenburg (NPS)
Buitenlandse Zaken	Eddy Sedoc (NPS)
Defensie en Leger	A. Sheikkariem (geen partij)
Financiën	Subhas Mungra (VHP)
Justitie en Politie	Jules Ajodhia (VHP)
Landbouw, Veeteelt en Visserij	Saimin Redjosentono (KTPI)
Natuurlijke Hulpbronnen en Energie	Pretaap Radhakishun (VHP)
Onderwijs, Wetenschappen, Cultuur, Sport- en Jeugdzaken	Ronald Venetiaan (NPS)
Openbare Werken, Telecommunicatie en Bouwnijverheid	Harnarain Jankipersadsing (VHP)
Planning	Henck Arron (NPS) tevens vicepresident
Sociale Zaken en Volkshuisvesting	Willy Soemita (KTPI)
Transport, Handel en Industrie	W.A. Grep (NPS)
Volksgezondheid en Milieubeheer	Henk Alimahomed (VHP)

In juli 1988 werd het kabinet uitgebreid met 5 personen:

• Werner Vreedzaam; minister van Regionale Zaken (van 1986 tot juli 1988 onderdeel van Binnenlandse Zaken, Districtsbestuur en Volksmobilisatie)
• Soeratno Setroredjo; onderminister Binnenlandse Zaken
• P. Tirtodirjo; onderminister Openbare Werken
• Waldi Esajas; onderminister Landbouw, Veeteelt en Visserij
• R. de Rooy; onderminister Natuurlijke Hulpbronnen en Energie

---

Voorganger: ??	Minister van Justitie en Politie 1969	Opvolger: J.H. Adhin
Voorganger: I. Sewrajsingh	Minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij 1969 - 1973	Opvolger: Willy Soemita
Voorganger: L.F. Ramdat Misier	President van Suriname 1988 - 1990	Opvolger: I. Graanoogst

{{{afb_links}}}	Presidenten van Suriname vanaf 1975		{{{afb_groot}}}
Johan Ferrier - Desi Bouterse - Henk Chin A Sen - Desi Bouterse - Fred Ramdat Misier - Ramsewak Shankar - Ivan Graanoogst - Johan Kraag - Ronald Venetiaan - Jules Wijdenbosch - Ronald Venetiaan