Edward Smith
Van Wikipedia
Edward Smith (27 januari 1850 - 15 april 1912) was de kapitein van de Titanic, de luxueuze passagiersboot die in 1912 zonk.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Edward John Smith werd geboren in Hanley (Stoke-on-Trent), in het centrum van Engeland, als zoon van Edward en Catherine Smith. Hij ging tot zijn dertiende naar de 'Etruria British School', waarna hij naar Liverpool trok om er een cariere op zee op te bouwen. Hij meldde zich als leerjongen aan bij Gibson&Co. In 1880 ging hij bij de rederij 'White Star Line', om er 7 jaar later al het commando over een schip te krijgen. Tijdens zijn werk bij deze rederij heeft Smith 8 verschillende schepen onder zijn commando gehad. Hoewel er geruchten gingen dat Smith na de eerste reis van de Titanic met pensioen wilde gaan, zei hij zelf dat hij kapitein van de Titanic zou blijven totdat er een beter en mooier schip zou zijn.
[bewerk] Familie
Smith was getrouwd met Eleanor Sarah, geboren op 17 juni 1861 en had een dochter, Helen Melville. De familie woonde in een imposant rood bakstenen huis in Southampton. Eleanor bleef na de dood van haar man nog even in Southampton, maar verhuisde al snel naar Londen. Ze stierf toen ze werd aangereden door een taxi op 28 april 1931.
Hun dochter Helen, trouwde eerst met kapitein John Gilbertson. Gilbertson stierf aan malaria. In 1922 huwde Helen Sidney Russel-Cooke, en ze kregen een tweeling: Simon (hij stierf in de Tweede Wereldoorlog), en Priscilla (trouwde in 1946 met een advocaat, maar stierf in 1947 aan polio). Helens tweede echtgenoot stierf in 1930 toen hij in de jacht omkwam. Ondanks deze tegenslagen leidde Helen toch een avontuurlijk leven: ze reed in sportwagens en werd later nog piloot. Ze verhuisde in 1934 naar Leafield en stierf daar in 1973. Ze werd vlakbij haar moeder en haar echtgenoot begraven.
[bewerk] Als kapitein op de Titanic
Op 10 april 1912 nam Edward John Smith, met een bolhoed op zijn hoofd en een lange overjas aan, de taxi van thuis naar de haven in Southampton. Om 7 uur kwam hij aan boord van de Titanic. Bij het vertrek om 12 uur was er nog een incident waarbij de 'New York', een klein scheepje, door de zuigkracht van de Titanic gevaarlijk dichtbij kwam. Dankzij een snelle actie van Smith werd het probleem verholpen. Sommige mensen beweren dit incident gezien te hebben als een slecht voorteken, voor wat er later nog ging gebeuren.
Tijdens de reis at Smith normaal gezien aan een kleine tafel in de eetruimte of in zijn cabine, begeleid door zijn kamerdienaar, Arthur Paintin. Tijdens de avond van 14 april echter, nam hij deel aan een eetfestijn, gehouden ten ere van hem, door George Widener en zijn familie. De top van de maatschappij was aanwezig, maar Smith was bezorgd, omdat het schip de ijszone binnentrad. Hij verontschuldigde zich vroegtijdig en ging naar de brug. Hij minderde echter zijn vaart niet, en zei : How faster how better.
Derde stuurman Charles Lightoller had de wacht en discussierde met Smith over de temperatuur. Smith zei tegen Lightoller dat hij hem onmiddellijk moest verwittigen als hij bezorgd was. Toen ging hij naar bed.
[bewerk] Ramp
Zo rond twintig voor 12 werd kapitein Smith wakker door de aanvaring en haaste hij zich naar de brug. Hij ontving het rapport van de aanvaring van tweede stuurman William Murdoch - die de wacht had tijdens de aanvaring - en deed dan een snelle inspectie van het schip met Thomas Andrews, de ontwerper van de Titanic. Hij gaf onmiddellijk bevel om de reddingsboten klaar te maken, maar aarzelde om bevel te geven om de passagiers in te laden. Lightoller heeft hem uiteindelijk moeten overhalen en toen heeft hij het bevel wél gegeven.
Er is weinig bekend over Smith tijdens de laatste twee uur van het schip. Het leek alsof zijn legendarische leiderschap hem verlaten had, hij was merkwaardig onbeslist, en ongewoon behoedzaam. Hij werd het laatst gezien op de brug, waar hij het laatste bevel tot het verlaten van het schip gaf. Hij heeft geen enkele poging gedaan om zichzelf te redden en is met zijn schip ten onder gegaan. Mogelijk ging hij, net als in de film, naar zijn stuurhut en wachtte hij daar tot de ramen gebroken werden door het water en verdronk hij (je zou dus kunnen zeggen dat hij mogelijk zelfmoord pleegde). Anderen zeggen dat hij nog een kind uit het water heeft gered en dat daarna niemand hem nog gezien heeft, of althans niemand die het overleefd heeft en/of het ook kon navertellen. Zijn lichaam is mogelijk ook nooit gevonden, in ieder geval is er nooit een van de geborgen overledenen geïdentificeerd als zijnde Edward Smith.
[bewerk] Standbeeld
Op 29 juli 1914 onthulde zijn dochter Helen een groot standbeeld van haar vader, gebeeldhouwd door Lady Kathleen Scott. Een herdenkingsplaat ter gedachtenis aan de kapitein van de Titanic, die in het stadhuis van Hanley werd geplaatst, werd later verplaatst naar Beacon Park in Lichfield.
