Ginseng
Van Wikipedia
| Ginseng | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||||
| Panax quinquefolius L. (1753) |
|||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||
 Ingelegde ginsengwortels op een markt in Seoul Korea, 2003 |
Er zijn een paar soorten Ginseng (Panax) in de Klimopfamilie (Araliaceae). De naam Ginseng komt van het Chinese 'Ren Shen'. Ze groeien voornamelijk in het oosten van Azië en Noord-Amerika in de koelere klimaten. De wortels van de soorten uit het geslacht Ginseng (Panax) worden gebruikt in de homeopathie.
Inhoud |
[bewerk] Soorten
[bewerk] Panax quinquefolium
De in Amerika meest gebruikte soort Panax quinquefolium komt van nature voor in het oosten van Noord-Amerika, is een 50 cm hoge vaste plant met bloemschermen die bestaan uit ongeveer 25 wit-groenachtige bloemen. De bladeren zijn samengesteld en bestaan uit vijf deelbladen. De vruchten zijn scharlakenrood. De wortels worden in de herfst geoogst en daarna gedroogd.
[bewerk] Panax ginseng
De wortel van Panax ginseng wordt Chinese/Koreaanse ginseng (koreaans: 인삼 = insam) genoemd.
Reeds vroeg gebruikten de Koreanen de in het wild voorkomende ginseng als medicijn. Heden ten dage is de wilde ginseng in Korea nog steeds het meest gevraagd. Voor een hogere productie werd begonnen met de teelt, die weer leidde tot betere bewaar- en verwerkingsmethoden. Rode ginseng werd voor het eerst in de Goryeo-dynastie rond 1080 geproduceerd. In 1556 werd gedurende de Joseon-dynastie de productie gereguleerd.
De teelt vraagt veel vakkennis en geduld. Op daarvoor geschikte humusrijke grond wordt de ginseng in de schaduw geteeld. Ook de in het wild groeiende ginseng komt alleen in de schaduw in bossen voor. Na minimaal drie groeijaren kan de wortel geoogst worden, maar hoe ouder de plant des te beter de kwaliteit van de wortel. Voor wortels afkomstig van planten, die ouder dan 10 jaar zijn, worden hoge prijzen betaald.
Voor het bereiden van rode ginseng worden de wortels ingedroogd tot 86% drogestof. Tijdens het drogen worden de wortels hard en verkleuren donkerbruin. Het hoge drogestofgehalte beschermt de wortels tegen aantasting door bacteriën en schimmels, maakt het bewaren makkelijker en het transport goedkoper.
's Werelds grootste fabriek voor rode ginseng is de KGC Ginseng-Fabriek in Buyeo, provincie Chungcheongnam-do. Van ginseng worden veel verschillende producten gemaakt. Voornamelijk als poeder voor het maken van thee. Ook wordt een dik siroopachtig concentraat gemaakt, dat bitter smaakt en traditioneel met honing wordt gezoet. Ook wordt ginseng o.a. verwerkt in alcoholische sterke drank, capsules en zeep.
[bewerk] Werking
De geneeskrachtige werking van de plant is wetenschappelijk omstreden. De onderzoeken die positieve resultaten laten zien wisselen onderzoeken af die totaal geen werking laten zien. De werking zou te danken zijn aan de in de wortel voorkomende ginsenosiden en triterpensaponinen.
Ginseng zou in het bijzonder werken ter stimulering van het hart en de bloedsomloop, als afrodisiacum, antidepressivum en als voeding voor de zenuwen. Daarnaast zou ginseng de opbouw van eiwitten en het concentratievermogen bevorderen, alsmede lichamelijke en geestelijke belasting verzachten. Ook zou ginseng een gunstige invloed hebben bij ouderdomsdiabetes, overgangsklachten en de seksuele activiteit bevorderen. Tenslotte zou ginseng de cholesterolspiegel gunstig beïnvloeden, de bloeddruk verlagen en chronische verkoudheden sneller genezen.
