Gonzo (stijl)
Van Wikipedia
Gonzo is een stijl van verslaggeving (journalistiek, film of andere multimediale productie) waarbij de verslaggever onlosmakelijk verbonden is met de handeling die zijn onderwerp is (in tegenstelling tot bijvoorbeeld de vertelstijl of de stijl waarin hij enkel een passief toeschouwer is). De gonzo-stijl is groot gemaakt door Hunter S. Thompson.
Inhoud |
[bewerk] Oorsprong
De term "gonzo" wordt vaak ten onrechte aan Hunter Thompson toegedicht, maar werd feitelijk voor het eerst gebruikt door Bill Cardoso, een verslaggever voor de Boston Globe. Na het lezen van Thompson's The Kentucky Derby is Decadent and Depraved verklaarde hij "That is pure Gonzo!" (Dat is pure Gonzo), wat volgens Cardoso Ierse straattaal uit zuid-Boston is voor de "laatste overlevende" van een drankfestijn[1]. Het ligt echter meer voor de hand dat zijn gebruik van het woord geïnspireerd is op de muzikale hit Gonzo uit 1960 van R&B toetsenist James Booker uit New Orleans.
Thompson vond een stijl van filmen uit waarbij hij zelf een situatie deed ontstaan (op een kwajongensachtige manier, of soms ook als ruziezoeker) en waarbij hij dan de reacties van anderen vastlegde. Naast deze stijl van werken is de term ook in zwang geraakt (soms neerbuigend bedoeld) als benaming voor een soort van journalistiek (of schrijven) die lijkt op Thompsons schrijfstijl en wordt gekenmerkt door een stream of consciousness techniek gedreven door narcotica.
[bewerk] "Objectivity is a myth"
Gonzo doet zich ook voor als een auteur zich niet los kan maken van zijn onderwerp. In sommige gevallen is het gonzo-element inherent aan het werk — zoals bij het najagen van een tornado, waarbij de verslaggeving meestal gedaan wordt door de persoon die de auto bestuurt en de camera vastheeft. Maar soms is het een gevolg van een moedwillige keuze gemaakt door de verslaggever of het bedrijf waarvoor deze werkt. Thompson was van mening dat objectiviteit in verslaggeving een fabeltje is; mede om die reden is de term tegenwoordig naam van een erkende schrijfstijl waarbij voorop staat om "te zeggen waar het op staat". Deze stijl is verwant aan de Nieuwe Journalistiek van Tom Wolfe en Terry Southern.
[bewerk] Gonzo pornografie
In de pornografie heeft de term gonzo een vergelijkbare betekenis gekregen: een pornografische productie waarbij de cameraman of de regisseur uitgesproken deelneemt in de actie van de film, bijvoorbeeld door met de acteurs te praten of door zelf mee te spelen. Vaak laten dergelijke films een verhaallijn of vertelling achterwege en geven ze een voorstelling van "echte" gebeurtenissen in de min-of-meer tegenwoordige tijd. Gedeeltelijk is de bedoeling van deze stijl om de toeschouwers bij de handelingen te betrekken, op een manier die vergelijkbaar is met de theatertechniek van het doorbreken van de vierde wand. Maar het is vooral ook een goedkope en efficiënte manier van werken, omdat niemand teksten hoeft te leren. Dit genre film wordt ook wel omschreven als POV, terwijl gonzo ook algemener gebruikt wordt voor alle pornofilms zonder verhaallijn.
De opkomst van video verspreid over het Internet in het begin van de 21ste eeuw leidde tot een explosie van gonzo pornografie gemaakt door amateurs. Websites zoals VoyeurWeb en DList maakten het voor producent-acteurs mogelijk hun werk gratis te presenteren aan een breed publiek en daarbij uitgebreider werk tegen betaling aan te bieden via persoonlijke websites gebaseerd op blogsoftware. Dit was een van de vele, innovatieve online marketingstrategieën van die periode.
[bewerk] Zie ook
- Gonzo spel
- Gonzo journalistiek
- Gonzo fotografie
- Mike Horner
- Rodney Moore
- Nieuwe journalistiek
- Hunter S. Thompson
[bewerk] Noten
- ↑ The Proud Highway: Saga of a Desperate Southern Gentleman
Thompson, Hunter S.
Villard, 1997
ISBN 0-67-940695-6
Categorieën: Film | Media
