Groene Leger

Van Wikipedia

Propagandaposter van de Bolsjewieken tegen het leger van Grigoriev

Het Groene Leger of "de Groenen" (Зелёные; Zeljonye) was een los verband van een aantal legers met soms anarchistische, nationalistische of niet-politieke ideologieën die ook wel werden gezien als het 'derde leger' tijdens de Russische Burgeroorlog. Het vocht soms mee met het Rode Leger, soms met de Witten en soms tegen allebei. De term wordt soms ook gebruikt voor het Zwarte Leger.

[bewerk] Strijdgebieden en impact

De eenheden waren met name actief in de Kaukasus, regio rond de Wolga (rond Tambov en Saratov) en in de Oekraïne, waar ze veel problemen en leed veroorzaakten onder de lokale bevolking doordat hun grenzen zich zeer snel verplaatsten, waarmee ze het publieke leven ontwrichtten. Alle strijdende partijen maakten zich in deze oorlog schuldig aan wreedheden en pogroms, waarbij het totale aantal doden wordt geschat op 7 miljoen.

[bewerk] Eenheden

De Groenen bestonden voornamelijk uit boeren en deserteurs. De boeren deden onder andere mee omdat de bolsjewieken hun graan vorderden in het gebied onder hun controle en andere gerelateerde maatregelen uitvoerden die negatief uitpakten voor hen.

Het totale aantal leden van de verschillende groepen binnen het Groene Leger varieerden sterk per periode. De grootste eenheden waren de pro-communistische bendes in de zuidelijke Oekraïne onder leiding van ataman Nikifor Grigoriev met een geschat aantal van 15.000 man en het pro-communistische Koeban-Zwarte Zee Leger (of Rood-Groene Leger) met eveneens een geschat aantal van 15.000 man. Beide legereenheden vochten tegen het Russisch Vrijwilligersleger van generaal Anton Ivanovitsj Denikin in 1919.

Paramilitaire eenheden in de Krim verenigden zich in 1920 in het Krim Rebellenleger en vochten samen met het Rode Leger tegen het leger van Witte Legerbaron Pjotr Wrangel.

Het bekendste leger van de Groenen was het Leger voor de Opleving van Rusland in de Noordelijke Kaukasus dat in 1920 onder bevel stond van generaal Fostikov.

In het midden van 1920 braken grote opstanden los in veel Wolga-provincies, waaronder met name Saratov en Tambov, nadat de bolsjewieken desperate maatregelen hadden afgekondigd die de economie moesten redden, maar die negatief uitpakten voor de bevolking en daardoor de anarchisten en mensjewieken in de kaart speelden. De bevolking werd met name opgehitst door de Groenen en deze zorgden voor grote opstand onder de bevolking, die resulteerden tot het instellen van de noodtoestand door de bolsjewieken. Na een staking in begin 1921 die werd neergeslagen door de bolsjewieken, werd de Nieuwe Economische Politiek (NEP) ingesteld.

Tegen het einde van 1920 was het Groene Leger verdwenen. Een aantal sloot zich aan bij het Rode Leger (Rood-Groenen) en anderen sloten zich aan bij de Witten (Wit-Groenen).