Hôtel des Invalides
Van Wikipedia
Het Hôtel National des Invalides is gelegen in het 7e arrondissement van Parijs. Het werd in 1671 opgericht door Lodewijk XIV, de zonnekoning.
Les Invalides diende als onderkomen voor oude soldaten die op dat moment in dienst van het leger waren. De architect was Libéral Bruant. Vanaf de Pont Alexandre III leidt een zeer mooie, reusachtige esplanade van 500 meter lang en 250 meter breed naar het Hôtel National des Invalides, dat de Église de Saint-Louis-des-Invalides en de Dôme des Invalides omvat. Tevens bestaat Les Invalides uit het Musée de l'Armée, het Musée des Plans-Reliefs en het Musée de l'Ordre de la Libération.
Een kaartje (gratis voor kinderen beneden de 18 jaar) is verkrijgbaar voor de graftombe in de koepelkerk en de tentoonstellingen van het legermuseum. Verder zijn er een winkel, een boekwinkel, informatiedesk, cafetaria en garderobe.
Inhoud |
[bewerk] Het gebouw
Tot de tijd van Lodewijk XIV bestond er geen instelling die onderdak bood aan invalide soldaten. In 1671 besloot Lodewijk XIV tot de bouw van een groot opvangcentrum voor zijn oorlogsveteranen.
De leiding over de werkzaamheden werd toevertrouwd aan de architect Libéral Bruant en in 1674 namen de eerste soldaten hun intrek in het gebouw. In 1677 werd begonnen met de bouw van de kerk, die later werd gescheiden in een soldaten- en een koepelkerk (respectievelijk de Saint-Louis-des-Invalides en de Dôme des Invalides). De bouw onder leiding van Jules Hardouin-Mansart werd in 1706 voltooid.
[bewerk] Het leven van de Invalides
Het Hôtel des Invalides is een soort stad in het klein, met eigen militaire en godsdienstige regels. Aan het einde van de 17e eeuw bood het complex onderdak aan zo'n 4000 militairen. Ze waren verdeeld in compagnieën, stonden onder leiding van officieren en werkten in de schoenmakerij, de tapijtwerkerij of de verluchtingskunst.
Tegenwoordig zet het ziekenhuis, het Institution Nationale des Invalides, zijn oorspronkelijke roeping voort.
[bewerk] Dôme des Invalides
De Dôme des Invalides bestaat uit een koepelkerk met een vergulde koepel. Onder leiding van architect Jules Hardouin-Mansart werd begonnen met de bouw van de kerk. De top van de daklantaarn ligt 107 meter boven de grond. In 1989 werden de koepel en de versieringen opnieuw verguld. Daarvoor was 12 kilo goud nodig. Het grote fresco onder de koepel, gemaakt door Charles de La Fosse, werd onlangs gerestaureerd. Naast de tombe van Napoleon Bonaparte zijn de graven van beroemde militairen als Turenne, Vauban, Foch, Lyautey, de maarschalken Bertrand en Duroc en verwanten van de keizer, zijn zoon (de keizer van Rome) en zijn broers Jérôme en Joseph.
[bewerk] Het praalgraf van Napoleon
Koning Louis-Philippe van Frankrijk zorgde er in 1840 voor dat het stoffelijk overschot van Napoleon van Sint Helena naar Parijs terugkeerde. Op 15 december werd er een staatsbegrafenis gehouden voor de overleden keizer, waarna Napoleon zijn laatste rustplaats in de kelder onder de gouden koepel vond. De beeldhouwer Louis Visconti kreeg opdracht tot het maken van een praalgraf. Het graf staat in een soort van ondiepe put. Dit heeft als resultaat dat ieder die naar het graf van Napoleon wil kijken nog steeds voor hem moet buigen. Er kan ook naar de onderste ring van de 'put' worden gelopen. Daardoor kijkt iemand tegen hem op. In 1861 werd Napoleons stoffelijk overschot in Visconti's praalgraf geplaatst. Hij rust in vijf verschillende kisten (één van blik, één van mahonie, twee van lood en één van ebbenhout), geplaatst in een majesteitelijk blok porfier uit Finland. Zijn militaire werk wordt vertegenwoordigd door de "Overwinningen" rondom de crypte, met in de vloer gegraveerde namen: Austerlitz, Iena, Marengo.
Zijn civiele werk wordt aangegeven in de tien basreliëfs van Simart op de muren van de crypte (pacificatie van de natie, bestuurlijke centralisering, Raad van State, wetboek, concordaat, keizerlijke universiteit, rekenkamer, wetboek van handel en nijverheid, grote werken, legioen van eer).
Onder het standbeeld van de keizer rust zijn zoon, l'Aiglon (het adelaarsjong).
[bewerk] Église de Saint-Louis-des-Invalides
De Église de Saint-Louis-des-Invalides of Soldatenkerk komt uit op de Cour d'Honneur en is een voorbeeld van klassieke architectuur. Aan de kroonlijsten hangt een reeks vlaggen, veroverd op de vijand bij veldtochten in de 19de en de 20ste eeuw. Het opmerkelijke orgelbuffet dateert uit 1679.
[bewerk] Legermuseum
In het legermuseum (Musée historique de l'Armée) zijn de volgende tentoonstellingen:
- Lodewijk XIV tot Napoleon III:
over de geschiedenis van het leger, veldslagen en Napoleontische herinneringen, in verschillende zalen zoals de:
- Vaubanzaal
Deze zaal biedt een panorama van de Franse bereden troepen van 1803 tot 1939 en een overzicht van de reglementaire troepenwapens (blanke wapens en vuurwapens) in gebruik in het Franse leger vanaf 1680 tot op heden.
- Monarchiezalen
Deze zalen tonen de ontwikkeling van de legers vanaf de Dertigjarige Oorlog tot het einde van de regering van Lodewijk XVI. Behalve de specifieke wapens van het Huis des Konings en enkele persoonlijke voorwerpen van de koning zijn hier de wapens en uitrustingen van de Franse legers tentoongesteld. De bezoeker kan hier de ontwikkeling volgen van het uniform in de koninklijke legers vanaf het eind van de 17e eeuw.
- Revolutie- en Empirezalen
De jaren 1789-1815 komen in een twintigtal zalen aan bod. Er wordt met name aandacht besteed aan de Italiaanse en Egyptische veldtochten (waarbij de toekomstige rol van Napoleon gestalte krijgt), aan de persoonlijke voorwerpen van de keizer (steek en geklede jas) en aan de nagebouwde veldtent in de Boulognezaal. Vervolgens ziet men herinneringen aan l'Aiglon, de keizerlijke maarschalken en de Keizerlijke Garde. De in het centrum van de Restauratiezaal nagebouwde Longwoodsterfkamer besluit de Napoleontische periode.
- Bugeaudzaal
Hier wordt aandacht besteed aan de Vaderlandse en Afrikaanse legers tijdens de Julimonarchie.
- Chanzy- en Pelissierzaal
Deze zijn gewijd aan het Tweede Keizerrijk. Te zien zijn de Krimoorlog, de Italiaanse veldtocht, de Chinese en Mexicaanse expedities en de Frans-Pruisische oorlog van 1870-1871.
- De Tweede Wereldoorlog
Deze nieuwe zalen, opengesteld in het jaar 2000, presenteren het conflict van de Tweede Wereldoorlog in zijn nationale en internationale dimensies.
De bezoeker krijgt inzicht in het verloop van de oorlog in Frankrijk, vanaf 1940 tot de bevrijding van 1944 met de Vichyregering, het verzet, het herstel van het Franse leger met de Italiaanse veldtocht en de landingen in Normandië en de Provence. De bevelhebbers Leclerc, Koenig, Juin en de Lattre de Tassigny worden belicht en de dominerende persoonlijkheid van generaal De Gaulle krijgt alle aandacht. De oorlog wordt getoond met de oorlogshandelingen in Afrika, Rusland en Azië. Van 1945 worden de deportatie, de val van Duitsland en de capitulatie van Japan getoond.
- Wapenrustingen uit de Eerste Wereldoorlog
Van 2003 tot 2005 wegens werkzaamheden gesloten.
[bewerk] Renovatie van het legermuseum 2003-2008
Eerste deel van de werkzaamheden: september 2003 - juni 2005, sluiting van de westvleugel (wapenrustingen, oude wapens, Eerste Wereldoorlog).
Tweede deel van de werkzaamheden: september 2005 - juni 2007, sluiting van de oostvleugel (herinneringen aan Napoleon).
Derde deel van de werkzaamheden: 2007-2008, inrichting van de themazalen (artillerie, emblemen, enz.).
[bewerk] Bereikbaarheid
| Uitstappen bij metrostations: Invalides, Latour-Maubourg of Varenne. |
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Hotel des Invalides op Wikimedia Commons. |
|
|
 |
|---|---|
|
Palais Bourbon | Hôtel des Invalides | Palais du Luxembourg | Palais de Chaillot | Palais de la Cité | Grand Palais |
|
