Jules Renkin
Van Wikipedia
Jules Laurent Jean Louis Renkin (Elsene, 3 december 1862 - Brussel, 15 juli 1934) was een Belgisch katholiek politicus.
Jules Renkin was doctor in de rechten en advocaat. In 1891 werd hij medeoprichter van "L'Avenir Sociale: journal démocratique catholique" en van 1896 tot bij zijn overlijden in 1934 was hij volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel voor de Katholieke Partij. Oorspronkelijk was Renkin een christen-democratisch politicus, maar hij evolueerde nadien in conservatieve richting. Hij was achtereenvolgens minister van justitie (1907-1908), van koloniën (1908-1918), van posterijen, spoorwegen en telegrafie (1918-1921) en van binnenlandse zaken (1919-1920). Van 6 juni 1931 tot 22 oktober 1932 was hij eerste minister en minister van binnenlandse zaken en volksgezondheid (1931-1932) en minister van financiën.
Tijdens zijn regering werd onder andere een nieuwe taalwetgeving tot stand gebracht die belangrijk was voor de administratie en het onderwijs. Zijn regering hield niet lang stand door de aanzwellende economische crisis. Renkin werd tot minister van Staat benoemd in 1920.
| Belgische premiers | ||
| Voorganger: |
Regering-Renkin (1931-1932) | Opvolger: |
| Voorganger: Jules Van den Heuvel |
Minister van Justitie 1907-1908 |
Opvolger: Léon de Lantsheere |
| Voorganger: nieuw |
Minister van Koloniën 1908-1918 |
Opvolger: Louis Franck |
| Voorganger: Paul Segers |
Minister van Posterijen, Spoorwegen Telegraaf 1918-1919 |
Opvolger: Prosper Poullet |
| Voorganger: Charles de Broqueville |
Minister van Binnenlandse Zaken 1919-1920 |
Opvolger: Henri Jaspar |
| Voorganger: Henri Jaspar |
Minister van Binnenlandse Zaken 1931-1932 |
Opvolger: Henri Carton de Tournai |
| Voorganger: Maurice Houtart |
Minister van Financiën 1932 |
Opvolger: Henri Jaspar |
