King George V (slagschip)
Van Wikipedia
 >Bij Japan, 1945 (USS Missouri op de achtergrond). |
|
| Carrière |  |
|---|---|
| Kiellegging: | 1 januari 1937 |
| Tewaterlating: | 21 februari 1939 |
| In dienst: | 11 december 1940 |
| Uit dienst: | 1949 |
| Status: | Verkocht voor sloop in 1957 |
| Algemene kenmerken | |
| Deplacement: | 44.460 ton (geladen) |
| Tonnage: | |
| Lengte: | 227,2 m (745 feet) |
| Breedte: | 31,4 meter (103 feet) |
| Diepgang: | 10,8 meter (35,5 feet) |
| Voortstuwing en vermogen: | 140.000 pk |
| Snelheid: | ca. 28 knopen |
| Bereik: | 4.750 zeemijlen bij 18 knopen |
| Bemanning: | 1.314 to 1.631 |
| Bewapening: | 10 x 356 mm Mk VII (14 inch) (2×4, 1x2) 16 x 133 mm (5,25 inch) (8×2) |
| Bepantsering: | Gordel: 391 mm, Dek: 178 mm, Geschuttorens: 406 mm |
| Vliegtuigen en faciliteiten: | 4 Walrus |
De King George V was de naamgever van een klasse van vijf slagschepen, die de Royal Navy bestelde in de tweede helft van de jaren dertig van de 20e eeuw. De schepen kwamen vlak voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog gereed.
[bewerk] Ontwerp
Toen de Britten begonnen aan het ontwerp van de King George V klasse was het duidelijk dat het Tweede Londense vlootverdrag van 1936 geen lang leven zou leiden: steeds meer landen hadden moeite de bepalingen na te leven en trokken zich terug. De Britten volgden bij het ontwerp echter nog wel de meeste verdragsbepalingen. Zoals alle slagschepen die gebouwd werden onder de bepalingen van het verdrag van Washington (1922) en het verdrag van Londen (1930) was ook bij deze klasse gezocht naar een optimale balans tussen bescherming (pantser), vuurkracht en snelheid. Met deze serie schepen zijn de Britten daar beter in geslaagd dan de andere mogendheden. De King George V klasse voerde waarschijnlijk het zwaarste pantser dat ooit in een slagschip werd toegepast, met uitzondering van de twee Japanse super-slagschepen van de Yamato klasse. De hoofdpantsergordel was tot 391 mm dik, het pantserdek tot 178 mm en de hoofdgeschuttorens hadden zelfs 406 mm pantser aan de voorkant. De Britten vonden een snelheid van ca. 28 knopen acceptabel, waar andere marines opteerden voor slagschepen die om en nabij 30 knopen konden halen, maar daarmee waren ze bijvoorbeeld al beduidend sneller dan de Duitse pantserschepen van de Deutschland klasse.
De keuze voor het 14 inch (356 mm) kanon was een louter praktische. Het vlootverdrag van 1930 had het maximum kaliber van 16 inch (conform het verdrag van 1922) verder beperkt tot 14 inch en de Britten hadden al een bestelling geplaatst. Het hielp wel het gewicht van het schip te beperken. De King George V voerde dan wel een lichter kanon dan buitenlandse tijdgenoten, zoals de Bismarck, maar testen hadden uitgewezen dat de 14 inch granaten in staat waren op gangbare schootsafstanden de zwaarste pantsers te doorboren, althans de bepantsering waar Duitse slagschepen mee werden uitgerust. Bovendien was de vuursnelheid hoger, waardoor de trefkans vergroot werd. Aanvankelijk waren drie vierling torens gepland. Met liefst 12 kanons zou het schip een hogere vuursnelheid halen en per salvo meer gewicht aan granaten verschieten dan enige tijdgenoot. Vanwege topgewicht besloot men echter op de B-positie een dubbeltoren te plaatsen.
De schepen hadden als belangrijkste nadelen hun moeilijke manoevreerbaarheid en relatief lage boarding, waardoor ze in zware zee veel water overnamen. De vierling geschuttorens boden weinig ruimte aan de geschutbemanning en maakte het werken daarin benauwd.
[bewerk] Levensloop
In dienst gesteld op 11 december 1940.
De King George V was in mei 1941 betrokken bij de uitschakeling van de Bismarck.
Bij het escorteren van konvooi PQ-15 naar Moermansk, in mei 1942, botste het slagschip met de torpedobootjager HMS Punjabi, waarbij de boeg van het slagschip beschadigd werd. De jager zonk, met een verlies aan 49 mensenlevens.
In de Middellandse Zee was King George V betrokken bij de Landing op Sicilië in 1943. Premier Winston Churchill werd op dit schip van de Conferentie van Teheran terug naar zijn land vervoerd. Van 1944 tot de capitulatie van Japan deed het schip dienst in de Stille Oceaan en was aanwezig bij de officiele capitulatie.
Het schip werd in 1957 voor sloop verkocht.
[bewerk] Zusterschepen
De King George V werd nog gevolgd door de Prince of Wales (1941), Duke of York (1941), Anson (1942) en Howe (1942).
