Marder III

Van Wikipedia

Marder III (Sd.Kfz.138) Ausf. H

Algemene kenmerken
Bemanning	4/5
Lengte	5.77 m
Breedte	2,16 m
Hoogte	2,51 m
Gewicht	10800kg
Pantser en bewapening
Pantser	5-12 mm
Hoofdbewapening	75mm Pak 40/3 L/46
Secundaire bewapening	7.92mm MG37(t) Machinegeweer
Mobiliteit
Motor	Praga EPA/2 6-cylinder Benzinemotor, 140pk
Snelheid (op wegen)	35 km/h
Rijbereik	240 km

Marder III is de naam van een serie Duitse tankjagers uit de tweede wereldoorlog, gebouwd op het chassis van de Panzer 38(t). Ze waren in productie van 1942 tot 1944 en deden dienst op alle fronten tot het einde van de oorlog.

[bewerk] Geschiedenis

[bewerk] Inleiding Algemeen voor de Marder-series

Duitse tanks, met name de Pz.Kpfw. II, Pz.Kpfw. III en Pz.Kpfw. IV voldeden nog maar net aan de in begin 1941 geldende 'eisen' voor tanks en waren dan ook succesvol tijdens de invasies van Polen (1939), de lage landen en Frankrijk (1940) en de Balkan en Afrika (1941). Dit was echter meer te danken aan de kwaliteit van de bemanningen en de competente generaals dan aan de gevechtskwaliteiten van met name de sterk verouderde Pz. Kpfw. I en II, die in 1941 nog ruimschoots in actieve dienst waren.

Bij de invasie van Rusland (Barbarossa, juni 1941) duurde het niet lang voor de Russen door hun voorraad eveneens verouderde BT-7, T-26, T-29, BT-8, T-40, T-50 en T-60 tanks heen waren. Deze 'grote schoonmaak' zorgde er begin 1942 voor dat de tanks die het meest voorkwamen aan het Oostfront om de duitse Panzers te bestrijden, de T-34/76 en de KV-1 waren. Toen werd pijnlijk duidelijk dat oude en middelzware tanks maar ook lichte/middelzware AT-kanonnen (zoals de 3,7cm en 5cm PaK-kanonnen) niet meer voldoende presteerden.

De Panzerdivisies aan het Oostfront wisten zich maar amper te redden en konden nog een tijdje voordeel halen uit het feit dat Russische tankbemanningen slecht getraind waren, een laag moraal hadden en dat hun tanks niet of nauwelijks waren uitgerust met radio's (het laatste had een grote invloed op het falen van het Russische tankwapen in de eerste oorlogsjaren). Slimme tactieken en samenwerking met de Luftwaffe (met name de Ju-87b 'Stuka') hielden de balans nipt in het voordeel van de Duitsers. De Infanterie-divisie echter waren voornamelijk uitgerust met 37mm en 50mm PaK-kanonnen die, en dan met name de 37mm PaK 36, weinig uithaalden tegen de oudere middelzware tanks. De 50mm presteerde aanzienlijk beter, maar had nog steeds grote moeite met het pantser van de T-34 en de KV-1. Zodoende smeekten de Duitse generaals al vrij snel om een volledige herbewapening van haar AT-arsenaal. 50mm, 75mm en 88mm AT-kanonnen voorkwamen het uit balans raken van de kansen aan het front, echter niet voor lang.

Er werd haastig begonnen met het ontwikkelen van een effectief en mobiel AT-wapen als tussenoplossing tot de nieuwe generatie middelzware (Pz. Kpfw. IV F-G-J en Panther) en zware (Tiger) tanks het front bereikten (deze modellen waren nog steeds of kwamen later in ontwikkeling). Er werd besloten om het onderstel van de laatste uitvoering van de Pz.Kpfw. II (Ausf. D1/D2) te gebruiken en de Marder werd geboren.

3 verschillende Marder-series zijn er gebouwd: de Marder I, II en III. Gek genoeg kwam de II eerder dan de I en III en de III eerder dan de I.

Alhoewel er een aantal Marder's zijn geleverd aan verschillende Panzer-divisies, werd het voertuig in principe ontwikkeld voor gebruik in Infanterie-divisies, in zgn. Panzerjäger Batallionen.

[bewerk] Marder III

Sd.Kfz.139 - Panzerjäger 38(t) für 7.62cm PaK36(r)

Tegelijk met de Marder II (Panzer Selbstfahrlafette 1 für 7.62cm PaK36(r) auf Fahrgestell PzKpfw II Ausf D1 und D2) ontwikkelde men een bijna identiek voertuig op basis van de andere verouderde, maar nog in grote getalen aanwezige lichte tank, namelijk de (Tsjechische) Pz. Kpfw. 38(t). Hetzelfde principe: Buitgemaakte en omgebouwde Russische AT-kanonnen op het onderstel van een lichte tank en een plaatje bepantsering als bescherming voor de bemanning.

De Sd. Kfz. 139 is te onderscheiden van de Sd.Kfz. 138 door het kleine beschermende PaK-schild, de Sd. Kfz. 138 had of een grotere of een gesloten compartiment.

Sd.Kfz.138 - 7.5cm PaK40/3 auf PzKpfw 38(t) Ausf H - Panzerjäger 38(t) mit 7.5cm PaK40/3 Ausf M

Zelfde onderstel als de Marder III Sd.Kfz. 139, maar dit keer met een 7,5cm PaK 40 en (deels) gesloten compartiment. Er bestonden 2 varianten: de M en de H. Dit had te maken met de plaatsing van de motor (en zodoende het kanon t.b.v. evenwicht): de H (Heckmotor) had het kanon centraal geplaatst, de M (Mittelmotor) had het kanon achter geplaatst. Dit maakt de twee dan ook meteen makkelijk te onderscheiden.

Duitse gevechtsvoertuigen uit de Tweede Wereldoorlog

Tanks