Neuschwabenland

Van Wikipedia

Neuschwabenland (letterlijk: Nieuw-Zwaben) is een gebied op Antarctica dat werd opgeëist door Nazi-Duitsland.

Ligging van Neuschwabenland op Antarctica

[bewerk] Geschiedenis

Op bevel van Adolf Hitler vertrok op 17 december 1938 de militaire Schwabenland-expeditie uit Hamburg naar Antarctica. De leider ervan, kapitein ter zee Alfred Ritscher, stond onder direct bevel van Hermann Göring. Drie weken lang fotografeerden de ontdekkingsreizigers vanuit vliegtuigen een gebied van zo'n 250.000 km² en in 1939 claimden zij het onder de naam Deutsch-Neuschwabenland officieel voor Duitsland. Om dit te benadrukken werden er bij de verkenningsvluchten honderden metalen pinnen met het hakenkruis erop gedropt die zich in het ijs boorden. Het Volk ohne Raum (volk zonder ruimte) kreeg er een Raum ohne Volk (ruimte zonder volk) bij. Er zijn toen overigens gebieden gevonden die betrekkelijk ijsvrij waren en geschikt om een basis in te richten. Er werden plannen gemaakt om nu een meer civiele expeditie uit te rustten die een eerste basis moest inrichten en het gebied verder onderzoeken met behulp van vliegtuigen met ski's die overal konden landen. De claim van Duitsland werd door andere landen echter niet erkend en door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog is het van daadwerkelijke kolonisatie nooit gekomen. Met het Antarctisch Verdrag van 1957 kreeg Neuschwabenland grotendeels andere namen: Dronning Maud Land, Princess Martha Coast en Princess Astrid Coast.

[bewerk] Legenden

Neuschwabenland is tegenwoordig vooral bekend door de legenden die erover circuleren. Volgens verschillende obscure bronnen, voornamelijk uit het neo-nazisme, zouden er gedurende de oorlog in het diepste geheim ondergrondse basis zijn aangelegd naar het voorbeeld van de ondergrondse fabrieken in Nazi-Duitsland zelf. Toen het duidelijk werd dat de nazi's de oorlog aan het verliezen waren zouden de talloze geheime projecten die hun geleerden aan het ontwikkelen waren overgeplaatst zijn naar Antarctica, samen met een grote hoeveelheid slavenarbeiders. Deze projecten zouden gaan over anti-zwaartekracht, biologische experimenten op mensen en andere obscure zaken. Zo zouden er in 1945 ook verschillende nazi-kopstukken heen zijn gevlucht. Van een aantal U-boten die tegen het einde van de oorlog die kant op voeren is nooit meer iets vernomen. Het verhaal gaat ook dat de Geallieerden er nog in 1947 een invasie hebben uitgevoerd om dit vermeende laatste nazi-bastion op te ruimen maar ze werden daarentegen zelf verjaagd door met nazi's bemande vliegende schotels. Er zouden tevens buitenaardse wezens leven in ondergrondse bases al of niet in samenwerking met overlevende nazi's. Verschillende auteurs zoals de Brit William Allen Harbinson hebben aan deze theorie al of niet serieuze fictieve verhalen opgehangen om een spannend verhaal te kunnen schrijven.