Hermann Göring

Van Wikipedia

Hermann Wilhelm Göring (Rosenheim, Beieren, 12 januari 1893 – Neurenberg, 15 oktober 1946) was een van de belangrijkste politici en militaire leiders tijdens het dictatoriale regime van Adolf Hitler in Duitsland. Hij was de oprichter van de Gestapo en de Luftwaffe. Ook was hij enkele tijd Minister van Binnenlandse Zaken en Minister voor de Luchtmacht.

Inhoud 1 Familie van Hermann Göring 2 Eerste Wereldoorlog 3 Aansluiting en carrière bij de nazipartij 4 Toppunt van de macht 5 Tweede Wereldoorlog 6 Zelfverrijking en verlies van prestige 7 Val en arrestatie 8 Berechting en dood 9 Duiding 10 Fictie

[bewerk] Familie van Hermann Göring

Hermann Göring was de zoon van Heinrich Göring, een jurist en ambtenaar die lange tijd met zijn gezin in de Duitse koloniën in Afrika werkzaam was, en zijn vrouw Franziska Tiefenbrunn. Hermann Göring had twee broers en twee zusters. Zijn jongere broer Albert zou zich later onderscheiden door Joden en dissidenten Nazi-Duitsland uit te helpen.

De jonge Hermann was een ambitieuze en getalenteerde jongeman. Na de eerste wereldoorlog werkte hij van 1919 tot 1921 als stuntvlieger en piloot op de burgerluchtvaart in Zweden waar hij de rijke, gehuwde en aristocratische Karin von Kantzow (geboren Baronesse von Fock) verleidde en na haar echtscheiding huwde. Het echtpaar bleef kinderloos. Karin overleed in 1933 aan tuberculose en liet een diepbedroefde weduwnaar achter. Göring omringde zich ook in zijn tweede huwelijk met schilderijen van zijn eerste echtgenote, noemde zijn buitenverblijf "Karinhalle", en zijn boot "Karin".

In 1935 huwde hij in de Berlijnse dom de actrice Emmy Sonnemann (1893-1973). Adolf Hitler was een van de getuigen. Uit hun huwelijk werd op 2 juni 1938 een dochter, Edda Göring (genoemd naar de dochter van Benito Mussolini), geboren. De laatste figureert onder meer in Gerald Posners in 1990 verschenen boek, "Hitler's children: Sons and daughters of leaders of the Third Reich talk about their fathers and themselves" (Random House), waarin zij aangeeft veel fijne herinneringen aan haar vader te hebben.

[bewerk] Eerste Wereldoorlog

Tijdens de Eerste Wereldoorlog onderscheidde hij zich als gevechtspiloot en voerde het commando over het befaamde Richthofen-squadron nadat Manfred von Richthofen, de 'rode baron', was gesneuveld. Bij een luchtgevecht werd Göring ernstig gewond (hij verloor een teelbal) zodat de oorlog voor hem afgelopen was. Zijn prestaties leverden hem de hoogste militaire onderscheiding, de Pruisische orde "Pour le Mérite" op. Hij bestreed de pijn van zijn oorlogswond door morfine te slikken, en raakte uiteindelijk steeds zwaarder verslaafd (pas na zijn gevangenneming op 8 mei 1945 zou hij afkicken). Na de oorlog begon hij ook lichamelijk aan te komen: bij zijn gevangenneming bleek hij ruim 140 kilo te wegen. Dit zou hem uiteindelijk een bedrieglijk goedaardige uitstraling opleveren.

[bewerk] Aansluiting en carrière bij de nazipartij

Na de oorlog studeerde hij economie aan de Universiteit van München, maar gaf zijn studie al snel op voor een carrière in de politiek.

Al in 1922 werd hij lid van de nationaal-socialistische NSDAP, de Nazipartij van Hitler. Een jaar later werd hij leider van de SA (Sturm Abteilung), waarmee hij ook deelnam aan de mislukte Bierkellerputsch van 1923 in München, een poging de macht in Beieren over te nemen. Hij raakte daarbij opnieuw gewond.

Hij werd een van de sleutelfiguren van het nazisme in Duitsland en werkte hard aan het vergroten van de macht van de partij. Hij was daarbij een van belangrijkste adviseurs van Hitler. In 1928 werd hij verkozen tot een van de twaalf afgevaardigden van de NSDAP in de Rijksdag, het Duitse parlement. In 1932 werd hij voorzitter van het parlement.

[bewerk] Toppunt van de macht

Hij was eerste minister van Pruisen, Minister van Binnenlandse Zaken en tussen 1933, het jaar dat Hitler aan de macht kwam, en 1935 minister voor de luchtmacht. In die laatste functie zorgde hij voor de (geheime) heropbouw van de Duitse luchtmacht, de Luftwaffe. Als luchtmaarschalk (sinds 1935) voerde hij het bevel over alle Duitse aanvalsoorlogen. Bij de Anschluss van Oostenrijk speelde hij een belangrijke rol, door de toenmalige Oostenrijkse president Wilhelm Miklas te bedreigen met bomaanvallen als deze niet met Hitler meewerkte.

Veel opzien baarde Göring als Rijksjagermeester, de op de jacht verzotte Göring was de chef van alle jagers in het Duitse Rijk, hij organiseerde grote en kostbare drijfjachten en zorgde voor voorbeeldige jachtwetten.

Göring richtte vanuit de geheime politie van Pruisen (waar hij bevelhebber van was) de Gestapo op en begon met de bouw van de eerste concentratiekampen. De cynische Göring liet de Joden in Duitsland één miljard Reichsmark betalen als 'schadevergoeding' voor de Kristallnacht (1938). Hij droeg voor het begin van de Tweede Wereldoorlog het leiderschap van de Gestapo over aan de SS. Het hoogtepunt van zijn macht kwam in 1940, toen Hitler speciaal voor hem de functie van Rijksmaarschalk in het leven riep. Omdat de luchtmacht bijgedragen had aan de 'Blitzkrieg' tegen Nederland, België en de legers van Groot-Brittannië en Frankrijk werd Göring in 1940 onderscheiden met het speciaal voor hem ingestelde 'Grootkruis van het ijzeren kruis'.

[bewerk] Tweede Wereldoorlog

Na de inlijving van de restanten van Tsjecho-Slowakije was Göring tevreden met het bereikte resultaat. Hij bereidde de economie en zijn luchtmacht voor op een oorlog in 1940 maar was vooral op consolidatie van het, in de eerste plaats door hemzelf, bereikte gericht. Toen Hitler de aanval op Polen voorbereidde werd Göring, die tegen zou stribbelen, op vakantie naar de Italiaanse riviëra gestuurd. In 1940 waren de Luftwaffe, de marine en de Duitse economie niet voorbereid op een langdurige oorlog. Göring droeg bij aan de ondergang van Duitsland doordat hij:

• geen zware bommenwerpers met een groot bereik had gebouwd of bouwde;
• de industrie onvoldoende mobiliseerde;
• corruptie in de hand werkte;
• geen oog had voor nieuwe wapensystemen zoals straaljagers;
• de ogen sloot voor de gevolgen van zijn falende luchtverdediging;
• de loze belofte deed dat hij het 6e leger in Stalingrad en het Afrika Korps door de lucht kon bevoorraden;
• te lui was om zijn functies behoorlijk uit te oefenen maar wel extra benoemingen najoeg.

[bewerk] Zelfverrijking en verlies van prestige

Sinds 1936 was Göring directeur van het 'Vierjarenplan voor Bewapening' om Duitsland zo voor te bereiden op oorlog. Ten slotte beheerste hij een groot deel van de Duitse economie en werd via allerlei duistere privébedrijven, de 'Hermann Göring Werke' die groter waren dan Krupp, en corrupte praktijken een van de rijkste mensen van het Derde Rijk. Hij bezat door het hele Reich kastelen en buitenplaatsen waar hij zich een hofhouding en bijbehorende levensstijl aanmat waar een Franse koning uit de 18de eeuw zich niet voor hoefde te schamen. Gedurende de oorlog werd zijn drang tot zelfverrijking door niets meer geremd; zo confisqueerde Göring een gigantische hoeveelheid kunstvoorwerpen, veelal van rijke Joden en musea in door Duitsland bezette landen, onder andere een deel van de handelsvoorraad van de Joodse kunsthandelaar Jacques Goudstikker.

Het verlies van de Slag om Engeland en andere verliezen zoals bij Stalingrad waarbij de Luftwaffe de hoofdrol speelde, ontnamen hem echter veel van zijn prestige, niet in de laatste plaats bij Hitler zelf. Vanaf 1943 was Göring niet meer prominent op de voorgrond aanwezig en hield hij zich hoofdzakelijk nog met zijn privé-zaakjes bezig. Tegen het einde van de oorlog liet Göring een groot deel van zijn geroofde schatten opslaan in grotten met het plan om ze na de oorlog naar een veiligere plaats te verslepen of te verkopen op de zwarte markt. Al snel werden deze grotten door de geallieerden ontdekt. Zo bleven deze kunstvoorwerpen gelukkig wel bewaard voor het nageslacht. In de gevangenis in Neurenberg verzuchte hij tegen een mede-gevangene, 'Wat klaagt u? U hebt niets gehad, bedenk eens wat ik allemaal verloren heb...'

[bewerk] Val en arrestatie

In de nacht van 20 op 21 april 1945 ontvluchtte Göring, na bij Hitlers 56e verjaardag aanwezig te zijn geweest, Berlijn. De kunstwerken die hij in zijn carrière als Rijksmaarschalk in heel bezet Europa heeft geroofd nam hij mee in een colonne van vrachtwagens. Zijn reusachtige buitenhuis, de Karinhalle, liet hij opblazen. Toen Hitler in zijn Berlijnse bunker niet veel meer kon uitrichten, stuurde Göring Hitler een telegram met daarin de vraag of hij, nu Hitler in zijn bunker vastzat, Hitler mocht vervangen als leider. Hij was nog steeds Hitlers officiële plaatsvervanger al had zijn prestige inmiddels zware deuken opgelopen. Tot zijn stomme verbazing kreeg hij een telegram terug met de mededeling dat hij hoogverraad had gepleegd, en misschien zou mogen blijven leven als hij afstand deed van al zijn functies en zich in hechtenis begaf. De macht van Hitler bleek toch nog groter te zijn dan Göring dacht en eind april, begin mei was hij op de vlucht, niet voor de Amerikanen, maar voor de SS. Hij bedacht dat de Amerikanen een beter alternatief waren, dus gaf Göring zich aan de oprukkende Amerikaanse troepen over.

[bewerk] Berechting en dood

Bij het naoorlogse Proces van Neurenberg wierp Göring zich op als de aanvoerder van de verdachten. De van zijn morfineverslaving genezen, en nu veel fittere, Göring wist zich in een kruisverhoor uitstekend te weren. Hij beweerde dat zijn Luftwaffe dezelfde strategie had gevolgd als de RAF en de USAF. Zijn aandeel in de aanvalsoorlogen en in de massamoorden was daarentegen zo duidelijk, o.a een door hem in 1941 ondertekend bevel aan Reinhard Heydrich om te beginnen met de Endlosung der Judenfrage kwam boven water, dat hij op alle punten van de aanklacht schuldig werd bevonden. Daarom werd Göring veroordeeld tot dood door de strop. Zijn rechters verklaarden dat zijn schuld 'uniek was, alleen al door zijn omvang'. Hermann Göring vroeg het vuurpeleton aan, omdat dit beter bij zijn status zou passen. Hij verkreeg hiervoor geen toestemming. In een aan zijn vrouw overgeleverde brief staat dat hij nóóit in de handen van de Amerikanen zou willen sterven en dat hij in dat geval de hand aan zichzelf zou slaan. Twee uur voordat de executie zou plaatsvinden pleegde hij zelfmoord door het innemen van cyaankali.

Over de herkomst van het gif doen verschillende lezingen de ronde. De pil zou onder een gouden kroon in zijn mond hebben gezeten, in een holle kies, verborgen zijn geweest in de huidplooien boven zijn navel (Göring was nogal gezet), of in zijn rectum. Anderen stellen dat de Duitse dokter die hem regelmatig onderzocht hem de pil had gegeven, of dat deze verborgen zou zijn geweest in een stuk zeep dat hij van een Duitse officier had gekregen. Ook wordt wel gedacht dat Görings vrouw Emmy hem de pil tijdens haar laatste bezoek had gegeven, via een "kus des doods". In het onderzoek naar de dood van Göring werd destijds geconcludeerd dat hij de pil gedurende de hele periode van zijn detentie in zijn bezit zou hebben gehad. Onlangs (2005) claimde een van zijn toenmalige bewakers, Herbert Lee Stivers, de ware toedracht te kennen. Stivers zou, op verzoek van een donkerharige schone die Mona heette, tweemaal een in een vulpen verborgen boodschap naar Göring hebben gesmokkeld. De derde maal bevatte de pen een capsule waarin een "geneesmiddel" zou zitten. Achteraf zou dat cyaankali hebben kunnen zijn. Na Görings crematie werd zijn as uitgestrooid "boven een rivier in Duitsland".

[bewerk] Duiding

Volgens verschillende historici die zijn leven bestudeerden was Göring geen overtuigde nazi zoals Joseph Goebbels en Heinrich Himmler, hoewel hij zich wel zo voordeed, maar het schoolvoorbeeld van een rasechte en gewetenloze opportunist. Göring geloofde, naar eigen zeggen, wel dat er twee 'verheven' volkeren waren: de Duitsers en de Joden, maar dat er slechts ruimte was voor een van deze twee volkeren.

[bewerk] Fictie

In sommige science fiction boeken waarvan het verhaal zich afspeelt in een wereld met een alternatieve geschiedenis treedt Göring op:

• In het boek The man in the high castle van Philip K. Dick waarin de nazi's de wereld hebben veroverd is Göring omstreeks 1960 de leider van het Derde Rijk. De inmiddels bejaarde en ongelooflijk dikke Führer Göring heeft hier een levensstijl een Romeinse keizer waardig.
• In Worlds of the Imperium van Keith Laumer is Göring het hoofd van de veiligheidsdienst van een Brits-Duits-Zweeds imperium dat verspreid is over verschillende parallelwerelden.
• In de Riverworld serie van Philip José Farmer die speelt in een soort 'hiernamaals' heeft hij zich 'bekeerd' en is hij zendeling van een pacifistische beweging.

{{{afb_links}}}	Generaal-veldmaarschalken in Nazi-Duitsland		{{{afb_groot}}}
Werner von Blomberg - Hermann Göring - Walther von Brauchitsch - Albert Kesselring - Wilhelm Keitel - Günther von Kluge - Wilhelm von Leeb - Fedor von Bock - Wilhelm List - Erwin von Witzleben - Walter von Reichenau - Erhard Milch - Hugo Sperrle - Gerd von Rundstedt - Erwin Rommel - Georg von Küchler - Erich von Manstein - Friedrich Paulus - Ewald von Kleist - Maximilian von Weichs - Ernst Busch - Wolfram von Richthofen - Walter Model - Ferdinand Schörner - Robert von Greim - Eduard von Böhm-Ermolli (honoris causa)

{{{afb_links}}}	Gedaagden in het proces van Neurenberg	{{{afb_rechts}}}	{{{afb_groot}}}
Martin Bormann - Karl Dönitz - Hans Frank - Wilhelm Frick - Hans Fritzsche - Walther Funk - Hermann Göring - Rudolf Hess - Alfred Jodl - Ernst Kaltenbrunner - Wilhelm Keitel - Gustav Krupp von Bohlen und Halbach - Robert Ley - Konstantin von Neurath - Franz von Papen - Erich Raeder - Joachim von Ribbentrop - Alfred Rosenberg - Fritz Sauckel - Hjalmar Schacht - Baldur von Schirach - Arthur Seyss-Inquart - Albert Speer - Julius Streicher