Paddo

Van Wikipedia

Het 'Puntige kaalkopje' (Psilocybe semilanceata) behoort ook tot de paddo's

Paddo is een populaire verzamelnaam voor de psilocybine en psilocine houdende paddestoelsoorten, een groep die vooral bekend is om haar hallucinogene werking. Andere bekende bijnamen zijn: Psilo, Shroom en Magic Mushroom. De paddo komt in grote delen van de wereld in het wild voor. Ook in Nederland komen Paddo's in de natuur voor.

Gedroogde paddo's worden als preparaat van psilocybine en daarmee als harddrugs beschouwd^[1]. Verse paddo's zijn in Nederland legaal en vallen onder de warenwet.

Paddo's zijn op drie manieren te verkrijgen:

Door ze in de natuur te plukken. (dit kan in de herfst en in het voorjaar)
Door ze te kopen bij een smartshop.
Door ze zelf te kweken.

[bewerk] Geschiedenis

Onder inheemse Midden- en Zuid-Amerikaanse volkeren zijn de hallucinogene effecten van de daar groeiende Psilocybe Cubensis al duizenden jaren bekend; zij roemen de paddestoel omdat deze de gebruiker in staat zou stellen in contact te treden met het hiernamaals, de toekomst of een hogere werkelijkheid. Ook in Europa worden paddo's al vele eeuwen gebruikt. Paddo's maken deel uit van het spiritueel en religieus erfgoed van de Europese sjamaan en druïde. Als religieus sacrament worden paddo's al duizenden jaren gebruikt in rituelen en ceremonies.

In 1957 mochten amateur ethnobotanist R. Gordon Wasson en zijn vrouw Valentina als eerste westerlingen een ceremonie bijwonen en publiceerden hun verhaal in Life Magazine onder de titel "Seeking the Magic Mushroom".

Sinds 1994 worden paddo's in smartshops in Nederland verkocht. Daarna sprongen smartshops als paddestoelen uit de grond, met name in Amsterdam.

De meeste Nederlandse smartshops verkopen geen paddo's aan minderjarigen.

In het begin van de eenentwintigste eeuw is het gebruik van paddo's onder een beperkte groep westerlingen populair, ook zij gebruiken dit middel veelal om hallucinaties op te wekken.

In 2003 bezochten leden van de Nederlandse Tweede Kamer een Paddokwekerij in Alphen aan den Rijn. In 2007 wil een meerderheid van de Tweede Kamer de verkoop van paddo's gaan verbieden^[2].

[bewerk] Soorten

Er zijn duizenden psilocine bevattende paddestoelen, maar slechts enkelen zijn als paddo verkijgbaar in Nederland. Voorbeelden van paddo-soorten zijn:

Psilocybe Tampanensis is een truffel, ook wel bekend onder de naam philosopher stone.
Psilocybe Mexicana is een uit Mexico afkomstige paddosoort.
Puntig kaalkopje Psilocybe semilanceata - komt o.a. in Nederland voor
Psilocybe Cubensis ook wel de Mexicaanse genoemd, omdat deze paddo o.a. in Mexico voorkomt.
Copelandia Cyanescens en Panaeolus Cyanescens wordt ook wel de Hawaiiaanse genoemd omdat deze paddo o.a. in Hawaï voorkomt, maar de paddo komt ook in Thailand voor. Van oorsprong is deze paddo waarschijnlijk Aziatisch, maar is samen met geïmporteerd vee op het eiland Hawai terechtgekomen.

Ook de vliegenzwam kan hallucinaties veroorzaken, maar deze paddestoel wordt niet paddo genoemd.

[bewerk] Sterkte en waarschuwingen

Het in Nederland inheemse Puntig kaalkopje (Psilocybe semilanceata) is een milde variant. De "Mexicaanse" (Psilocybe Cubensis) bevat meer Psilocine en Psilocybine dan het Nederlandse kaalkopje en word het meest aangeboden omdat het heel eenvoudig te kweken is. Ook is de Mexicaanse paddo het populairst onder trippers. De "Hawaiiaanse" (Copelandia Cyanescens) is de sterkst bekende hallucinogene paddestoel. Echter, doordat deze paddestoel moeilijker te kweken is en de trip vrij intens is, is zij minder populair.

[bewerk] Waarschuwingen

De werkzame stof van paddo's is wisselend in de paddo's aanwezig, en daarom is het lastig te doseren^[3].

Men mag nooit paddo's nemen in de volgende gevallen:

Wanneer men wil deelnemen aan het verkeer of machines wil bedienen. Ook is men verschillende uren na het gebruik nog sloom en ongeconcentreerd.
Als men een ziekte heeft of medicijnen gebruikt. Psychiatrische patiënten mogen nooit paddo's nemen, omdat het een psychose kan veroorzaken, of de ziekte langer kan laten duren. Ook mensen die last hebben van geestelijke instabiliteit kunnen beter geen paddo's gebruiken^[4].
Tijdens zwangerschap en borstvoeding. Al zijn de werkzame stoffen (psilocybine, psilocine en baeocystine) niet kankerverwekkend (ze lijken in structuur sterk op serotonine, een neurotransmitter en dus een lichaamseigen stof, zie ook tryptamine), er is nog niet aangetoond dat ze niet schadelijk kunnen zijn voor het kind. Bovendien tript het ongeboren kind mee als de moeder paddo's heeft genomen, omdat de stoffen niet door de placenta worden tegengehouden.
In geval van een psychologische aandoening of psychiatrische geschiedenis.
In geval van epilepsie.

Overige aanbevelingen:

Gebruik van Paddo's door minderjarigen is ten strengste af te raden. (De meeste smartshops verkopen dan ook niet aan minderjarigen.)
Het is belangrijk dat de gebruiker zich goed voelt voor de trip.
Het is belangrijk om een goede omgeving te hebben. Bij voorkeur met goede vrienden en niet in een drukke omgeving.

[bewerk] Risico's en veiligheid

Er is veel onderzoek gedaan naar de veiligheid van paddo's, voornamelijk door de Nederlandse overheid.

[bewerk] Werkgroep Smartshop 1

In opdracht van de Minister van Volksgezondheid, werd in de werkgoep Smartshops^Smartshops (1998) gekeken naar de veiligheid van paddo's. De werkgroep schreef in het rapport: "Psilocybine en psilocine zijn bij "normale" gebruiksdoseringen nauwelijks toxisch. Van lichamelijke afhankelijkheid is geen sprake, noch van ernstige lichamelijke schade. De grootste risico's zijn roekeloos gedrag onder invloed van de stof en het ondergaan van een zogenaamde "bad trip". De kans op het ervaren van een "bad trip" wordt vergroot als de stof wordt geconsumeerd door psychisch instabiele mensen. Echter, hoe naar en angstaanjagend deze trips ook kunnen zijn, bad trips leiden normaliter niet tot blijvende geestelijke problemen. Bad trips zijn echter wel risicovol voor mensen met een (potentiële) psychose of depressie. Het risico van geestelijke afhankelijkheid is vermoedelijk gering."

[bewerk] CAM

Het Coördinatiepunt Assessment en Monitoring nieuwe drugs (CAM) is een overheidsorgaan dat bestaat uit topfunctionarissen van alle overheidsinstanties die met drugs te maken hebben en experts op het gebied van drugs. Het CAM adviseert de overheid over nieuwe drugs. Het CAM heeft in 2000 een risicoschatting paddo's^{risicoschatting paddo's} gemaakt. De conclusie van het CAM was dat er geen reden was om paddo's te verbieden:

Gezondheid individu: geen risico
Volksgezondheid/samenleving: gering risico
Openbare orde en veiligheid: gering risico
Criminele betrokkenheid: geen risico

[bewerk] Werkgroep Smartshops 2

De minister van Volksgezondheid gaf in 2000 opnieuw dezelfde opdracht aan een nieuwe werkgroep, ditmaal met meer aandacht voor de paddo. De wergroep Smartshops 2^{werkgroep Smartshops 2} had niet veel toe te voegen aan de conclusie van het CAM en schreef hierover: “De werkgroep concludeert dat er een discrepantie bestaat tussen de risico’s van paddo’s en het thans volgens de rechter van toepassing zijnde regime (lijst 1 opiumwet)”

[bewerk] Psilocine Onderzoek

In 2004 hebben het Heffter Research Center en het psychiatrisch ziekenhuis te Zürich een onderzoek^onderzoek gedaan naar de schadelijkheid van psilocine, een actieve stof in paddo's. Dit onderzoek toont aan dat psilocine niet schadelijk is voor het lichaam.

[bewerk] Trimbos Instituut

Volgens het Trimbos Instituut^[5] kan er individuele gevallen en voor bepaalde groepen mensen een groot risico bestaan. De dosering is vaak onvolspelbaar, de combinatie met alcohol of andere drugs kan leiden tot onvolspelbare reacties die heel vervelend kunnen zijn. Bovendien kan men zich onder invloed van paddo's roekeloos gaan gedragen.

[bewerk] Gebruik

De paddo kan op de volgende manieren gebruikt worden:

rechtstreeks gegeten. In pure vorm smaken paddo's echter niet lekker
in de vorm van thee
met een sausje
verwerkt in een chocoladereep
in een oplossoepje

Als men de paddo's in kokend water doet, worden de werkzame stoffen vernietigd en zal er nauwelijks of geen effect optreden. De toevoeging van suiker versnelt de afbraak van psilocybine en psilocine. Wie hallucinaties van de thee wil krijgen, moet dus uitsluitend niet-gesuikerde smaakmakers toepassen. Er zijn gebruikers die ervoor kiezen om hun paddo's in een chocoladereep te verwerken. Dit wordt als minder veilig beschouwd omdat chocola enzymen (zogeheten MAO-remmers) bevat die de afbraak van de psilocybine tegenhouden, waardoor in theorie de effecten heviger of langer kunnen zijn waardoor men ziek kan worden. De hoeveelheid chocolade die hier echter voor nodig zou zijn is dusdanig hoog dat dit niet echt een risico vormt.

Het combineren van psilocybine-bevattende paddestoelen met chocolade is een eeuwenoud gebruik. In 1502 kregen gasten bij de kroning van de azteekse leider Montezuma II een dergelijk mengsel geserveerd.

[bewerk] Algemene effecten

Natuurlijk is de sterkte van het effect afhankelijk van de hoeveelheid ingenomen paddestoelen. Het effect van gebruik van de verschillende soorten paddo's hangt ook af van de situatie waarin de paddo gebruikt wordt en van de stemming van de tripper. Dit laatste wordt door Timothy Leary set and setting genoemd. Bovendien verschilt de werking per persoon. Waar de ene gebruiker een lekkere rustige trip heeft van de kaalkopjes, kan een ander daar een zware trip van krijgen. Bovendien is het effect op een nuchtere maag sterker.

De effecten van de paddestoel beginnen circa 30-45 minuten na inname en houden zo'n 3 tot 6 uur aan. Sommigen beschrijven het effect als vergelijkbaar aan het effect van LSD, maar kalmer, goedaardiger en aardser. Andere vinden dat het gevoel van een paddotrip niet te vergelijken is met andere drugs. Hoewel de beleving voor iedereen anders is, zijn er toch een aantal gemeenschappelijke ervaringen die onder invloed van paddo's ervaren worden:

heftigere beleving van kleur, geluid en gevoel. De actieve stoffen in de paddestoel (psilocine en psilocybine) vervormen de zintuiglijke perceptie;
roekeloos gedrag^[6].
de gebruiker kan angsten krijgen of tijdelijk paranoïde worden^[7].
de omgeving wordt anders ervaren: ruimte, tijd, emoties en waarneming worden anders beleefd, vermenging van de zintuigen ("synesthese") komt dikwijls voor;
muzikale en visuele stimuli lijken met grote intensiteit op de gebruiker te worden "afgevuurd";
een gelukzalig, tevreden gevoel;
lachkicks.

Net als met andere drugs, zoals speed en XTC, kunnen onwillekeurige kaakbewegingen ontstaan.

Veel psychonauten gebruiken regelmatig paddo's en vinden de drug leerzaam.

Bij chronisch gebruik ontstaat geen lichamelijke afhankelijkheid. Na een té regelmatige inname (vaker dan eens per week) verliest de paddestoel haar effect.

In 2006 toonde het Amerikaanse John Hopkins Medisch Instituut met een gerenommeerd onderzoek aan dat psilocybe paddestoelen mystieke en spirituele ervaringen kunnen veroorzaken in gebruikers. Een derde van de gebruikers had een mystieke ervaring en de helft daarvan beschreef het als de belangrijkste spirituele ervaring van hun leven.

[bewerk] Bad trip

Zie Bad trip voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Een paddo kan verkeerd vallen, waardoor de gebruiker een bad trip krijgt. Dit ligt vaak aan de lichamelijke of geestelijke situatie, waar de gebruiker zich op dat moment in bevindt, zoals de aanwezigheid van ziekten. Ook kan het zijn dat de gebruiker zich niet op zijn gemak voelt op de locatie waar de paddo gebruikt wordt.

[bewerk] Wettelijke situatie

[bewerk] De wettelijke situatie in Nederland

In het kort de stand van zaken in 2007.

Gedroogde paddo's zijn illegaal.
Vanzelf ingedroogde paddo's of verse paddo's zijn legaal.
Paddo's worden in de toekomst mogelijk verboden.

[bewerk] De VN en de internationale wetgeving

De Nederlandse Opiumwet, waarin staat welke drugs verboden zijn, is gebaseerd op een aantal VN verdragen. Met het ondertekenen van deze verdragen heeft Nederland zich daarmee verplicht om deze stoffen te verbieden, net zoals de andere landen die lid van de VN zijn. de International Narcotics Control Board controleert of landen de verdragen nakomen.

Het VN verdrag psychotrope stoffen van 1971 heeft Nederland verplicht om de stoffen psilocine en psilocybine in de Opiumwet op te nemen. Bij de totstandkoming van dit VN verdrag hebben de makers uitgebreid gediscussieerd of paddo's en bepaalde andere planten in het verdrag moesten worden opgenomen. Er is bewust gekozen om paddo's niet te verbieden, maar twee van de stoffen die in paddo's voorkomen wel. Paddo's zijn dus volgens het VN verdrag niet illegaal, maar de stoffen psilocine en psilocybine wel. Men zou deze stoffen namelijk synthetisch kunnen produceren en bijvoorbeeld in een pil als drugs verkopen. Dat wilde de VN verbieden, maar de paddo's zelf niet.

Dat had een paar redenen: Allereerst levert het veel juridische problemen op om iets wat van nature voorkomt in een land te verbieden. Als je een plant of paddenstoel verbiedt, dan worden landeigenaren bijvoorbeeld strafbaar. Verder mag je de vrijheid van godsdienst niet inperken. Paddo's worden immers gebruikt als religieus sacrament in eeuwenoude Sjamanistische tradities. Paddo's staan daarom niet op een van de lijsten van de Opiumwet.

In de meeste VN lidstaten, waaronder Nederland zijn paddo's legaal. Landen met een restrictief drugsbeleid hebben hun wetten echter aangepast, maar zelfs in sommige staten van de wat drugsbeleid betreft restrictieve Verenigde Staten zijn verse paddo's legaal. In 2004 heeft Groot Brittannië paddo's illegaal gemaakt nadat paddo's daar in 2 jaar zo populair waren geworden dat er meer dan 100.000 porties per maand werden verkocht in 500 headshops. De meeste van deze headshops waren nieuw en dit ging de overheid van de UK te snel. Na het verbod op paddo's in de UK, is het recreatief gebruik van de giftige Amanita paddestoelen daar populair geworden.

[bewerk] De zaak Kerkdriel

Van 1997 tot 2002 heeft er in Nederland een lange reeks rechtszaken gediend over de legaliteit van paddo's. Het psychotrope stoffenverdrag verbiedt niet alleen de stoffen psilocine en psilocybine, maar ook preparaten daarvan, zoals bijvoorbeeld pillen en drankjes met deze stoffen erin. Justitie stelde in deze zaak tegen een paddokweker en twee smartshophouders (Conscious Dreams & Mindscapes) dat bewerkte paddo's eigenlijk een preparaat/bewerking waren van de stoffen psilocybine en psilocine. In november 2002 gaf de Hoge Raad de aanklager gelijk en daarmee werden actief gedroogde paddo's verboden. Verse paddo's bleven legaal.

[bewerk] De zaak De Sjamaan

Het oordeel in de zaak Kerkdriel veroorzaakte direct een nieuwe serie van rechtszaken, waarin paddogroothandel De Sjamaan de International Narcotics Control Board van de Verenigde Naties als getuige voor het Hof van 's-Hertogenbosch opriep. Het INCB getuigde dat paddo's niet onder het verdrag vallen. Dat geldt voor zowel de verse als de gedroogde vormen. Bovendien getuitge de INCB dat enkel de stoffen illegaal waren als die uit de paddo gehaald worden. De vice-president van de INCB is tevens de hoofdinspecteur van opiumwetzaken van Nederland geweest en kon in die hoedanigheid stellen dat de Hoge Raad fout geoordeeld had in 2002. Professor en toxicoloog de Wolff deelde zijn expertise en vertelde de rechtbank dat paddo's niet gevaarlijk zijn. Experts beaamden dat paddo's vanzelf indrogen en dat dit niet illegaal kon zijn. In 2005 won De Sjamaan de zaak op dit laatste punt, zonder dat het Hof zich uit hoefde te spreken over de getuigenis van de VN.

Ondanks dat de VN stelt dat Nederland het VN verdrag verkeerd uitlegt, worden actief gedroogde paddo's nu als illegaal gezien. Toch is er na 2005 niemand meer succesvol vervolgd voor droge paddo's.

[bewerk] Zelfmoord Franse toeriste

Op 24 maart 2007 pleegde een 17jarige Franse toeriste zelfmoord door van een viaduct af te springen, terwijl zij waarschijnlijk paddo's had gebruikt. Welke paddo's, hoeveel paddo's, in welke gemoedstoestand het meisje was en onder welke omstandigheden het gebeurde is niet bekend. In reactie op deze dramatische gebeurtenis overweegt de Nederlandse regering om paddo's volledig te gaan verbieden.

[bewerk] Voetnoten

^ Bron: NRC Handelsblad, 28 maart 2007.
^ Bron:Website Trimbos Instituut, http://www.trimbos.nl
^ Bron: Smartshops 1
^ Bron: Rapport Risicoschatting Paddo's
^ Bron: Smartshops 2
^ Bron: Onderzoek naar de schadelijkheid van psilocibine

[bewerk] Externe links

Yo Jax International Uitgebreide informatie over paddo's en andere soorten drugs
Trimbos Instituut
EMCDDA Thematic Paper: Hallucinogenic mushrooms - an emerging trend case study, 26 juni 2006

Categorieën: Hallucinogeen | Drugs