Van Wikipedia
René I van Anjou, bijg. de Goede (16 januari 1409 - Aix-en-Provence, 10 juli 1480) was de tweede zoon van Lodewijk II van Napels en Yolande van Aragón. Door zijn huwelijk met Isabella van Lotharingen, dochter van hertog Karel II van Lotharingen wordt hij in 1431 hertog van Opper-Lotharingen (Lorreinen), na het overlijden van zijn schoonvader. Hertog van Bar was hij al bij zijn huwelijk in 1420 geworden. In 1434 wordt hij graaf van Provence, in opvolging van zijn broer Lodewijk III van Anjou. Hij erft in 1435 het koninkrijk Napels bij testament van koningin Johanna II van Napels, evenals graaf van Provence. Bij het overlijden van Isabella in 1453, staat hij Lorreinen af aan zijn zoon Jan en hertrouwt met Johanna van Laval. In de honderdjarige oorlog kiest hij partij voor Karel VII van Frankrijk.
Hij had volgende kinderen (allen uit zijn eerste huwelijk):
- Isabella, jong gestorven
- Jan II van Lotharingen (1425-1470), hertog van Opper-Lotharingen
- Lodewijk, markies van Pont-à-Mousson (1427-1445)
- Nicolaas (1428-1430)
- Yolande (1428-1483), die huwt met graaf Ferry II van Vadémont
- Margaretha (1429-1482), die huwt met koning Hendrik VI van Engeland
- Karel (1431-1432)
- Louise (1436-1438)
- Anna (1437-1450).
