Rudolf Virchow
Van Wikipedia
Rudolf Ludwig Carl Virchow (Schivelbein (thans Swidwin in Polen, destijds Duitsland), 13 oktober 1821 – Berlijn, 5 september 1902) was een Duitse arts en volkenkundige (antropoloog en etnoloog).
[bewerk] Biografie
Rudolf Virchow werd geboren in Schivelbein als zoon van Carl Virchow (boer en belastinginner) en Johanna Hesse. Hij was 14 jaar oud toen hij het ouderlijk huis veruilde voor het gymnasium. In 1838 werd hem een beurs toegekend om geneeskunde te studeren aan het Friedrich-Wilhelm Institut te Berlijn en hij behaalde zijn graad medicijnen in 1843.
Virchow was de grootste Duitse arts van zijn tijd, een tijd waarin de Duitse geneeskunde de meest geavanceerde ter wereld was. Hij was de grondlegger van de cellulaire pathologie en de vergelijkende pathologie. Hij was verbonden aan de Charité-kliniek van de Humboldt-Universiteit.
In 1845 ontdekte hij leukemie, in 1846 liet hij zien hoe een bloedstolsel trombose en embolie veroorzaakt. Virchov voegde aan de uit de oudheid reeds bekende kenmerken van een ontsteking (dolor, calor, tumor en rubor) een vijfde kenmerk toe (functio laesa oftewel functieverlies).
[bewerk] Externe link
- (de) Biografie
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Rudolf Virchow op Wikimedia Commons. |
