Sadi Carnot
Van Wikipedia
 |
Nicolas Léonard Sadi Carnot (Parijs, 1 juni 1796 – 24 augustus 1832) was een Frans wiskundige. Hij werd geboren als zoon van Lazare Nicholas Marguerite Carnot.Deze was tijdens de expeditie van Napoleon in Egypte geweest en gaf daarom zijn zoon de Arabische naam Sadi. Sadi Carnot was een van de belangrijkste tijdgenoten van Fourier met interesse in de warmtetheorie. Hij stierf, eveneens in Parijs, aan cholera.
Carnot bestudeerde het werk van de Schotse ingenieur James Watt die er in geslaagd was het rendement van de stoommachine van een miserabele 1% tot uiteindelijk 19% te verhogen. Carnot probeerde dat vanuit een wetenschappelijk oogpunt te begrijpen en tot een theorie te komen die de haalbare efficiëntie voorspellen kon. Hij ging daarbij uit van de ideale gaswet PV=nRT en beschouwde een kringloop, bestaande uit twee isotherme en twee adiabatische veranderingen. Hij toonde daarmee aan, dat het hoogst haalbare rendement geheel bepaald werd door de twee temperaturen Thoog en Tlaag in de cyclus. Hij publiceerde in 1825 deze analyse in zijn boek Sur la puissance motrice du feu (Over de bewegende kracht van het vuur). Daarmee legde hij de grondslag voor de ontwikkeling van de thermodynamica in de 19e eeuw, vooral nadat Clapeyron zijn ideeën een nieuwe wiskundige vorm gegeven had die gebruik maakte van integralen en afgeleiden.
De cyclus waarmee het rendement van dergelijke energieomzettingen berekend kan worden is naar hem vernoemd.
De zoon van zijn broer Hippolyte Carnot ook Sadi geheten (Marie François Sadi Carnot) zou later president van Frankrijk worden.
zie ook: Robert Stirling
