Selim II
Van Wikipedia
| 1524-1574 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Ottomaans sultan | ||||||
|
Selim II (Constantinopel, 28 mei 1524 - Constantinopel, 12 december 1574) was sultan van het Osmaanse Rijk van 1566 tot 1574. Hij was de zoon van sultan Süleyman de Grote en diens vrouw Roxelana. In arabisch schrift is zijn naam: سليم الثاني
Selim volgde zijn vader op als sultan nadat die in 1566 stierf tijdens het beleg van Szigetvár. Eerder had hij, nog tijdens het leven van zijn vader, met behulp van zijn moeder en de grootvizier Mehmet Sokullu afgerekend met zijn broer Bayezid en halfbroer Mustafa. Na tot sultan gekroond te zijn trok hij zich terug in het Topkapi-paleis en liet de regering over aan de grootvizier. Door de orgieën en feesten die hij gaf kreeg hij de bijnamen de dronkene en de idioot.
Tijdens zijn regering voerde het Osmaanse Rijk succesvol oorlog met Maximiliaan II van het Heilige Roomse Rijk, waarbij Wallachije en Moldavië door Maximiliaan als vazalstaten van de Turken erkend werden. Ook werd minder succesvol oorlog gevoerd met Rusland en werd de Osmaanse vloot vernietigd in de slag bij Lepanto. De Spanjaarden werden in 1574 uit Tunesië verdreven.
In Selims opdracht bouwde de architect Sinan de Selimiye-moskee in Adrianopel.
